دیگ چال (۱)
دیگ‌چال (۱)(kettle hole)
چاله یا گودالی که هنگام جداشدن قطعه‌ای یخ از یخچال[۱] در حال عقب‌نشینی ایجاد می‌شود و پس از مجزاشدن، زیر واریزه‌های یخچالی[۲] (یخ‌نهشته[۳]ها) دفن می‌شود. با ذوب قطعۀ یخ، یخ‌نهشته‌ها فرو ریخته و گودالی شکل می‌گیرد که ممکن است با آب پر شود و دریاچه‌ای کاسه‌ای[۴] یا آبگیر[۵] ایجاد شود. قطر دیگ‌چال‌ها از پنج متر تا سیزده کیلومتر متغیر است و ممکن است عمقی بیش از ۳۳ متر داشته باشند. گاهی با گذشت زمان، دیگ‌چال‌ها از آب پر می‌شوند و دریاچه[۶] یا باتلاق پدید می‌آید. این عوارض بیشتر در شمال امریکای شمالی دیده می‌شوند. دریاچۀ رُنکُن‌کُما[۷]، بزرگ‌ترین دریاچه در لانگ آیلندِ[۸] نیویورک، نمونه‌ای از این دریاچه‌هاست.