سرف داری
سِرْف‌داری (serfdom)
در فئودالیسم[۱]، نظام حقوقی و اقتصادی حاکم بر دهقانان و سِرْف[۲]ها. سرف‌ها نوعی برده[۳] بودند که بدون اجازۀ ارباب حق نداشتند زمین کارشان را ترک کنند، اما همچون بردگان خرید و فروش نمی‌شدند. سرف‌ها موظف بودند که روزهایی از هفته را بدون دستمزد در زمین ارباب کار کنند و بخشی از محصول سالانه را به ارباب بدهند. اینان در جنگ‌ها به‌‌عنوان سرباز نیز به خدمت گرفته می‌شدند. در فصل‌های برداشت و دیگر مواقع پرمشغله نیز مجبور به بیگاری بودند؛ درعوض، اجازه می‌یافتند در قطعه‌ای از زمین برای برداشت خود زراعت کنند. نظام سرف‌داری در انگلستان بین قرن‌های ۱۴ و ۱۷ به‌تدریج منسوخ شد، اما در فرانسه تا ۱۷۸۹، در روسیه تا ۱۸۶۱ و در سایر کشورهای اروپایی عمدتاً تا اوایل قرن ۱۹ برقرار بود.