گویینیویر
گوئینیویر (Guinevere)
(به ویلزی: گوئن ویفار[۱]) در افسانه‌های بریتانیا، زن پادشاه آرتور. ماجرای عشق نامشروع او با لانسلِت دریاچه[۲]، از سلحشوران میزگرد، به مرگ آرتور انجامید. در منابع ویلز[۳]، مِلواس[۴]، شاه منطقۀ سامر[۵]، گوئینیویر را ربود و به گلاستنبری[۶] در جنوب غربی انگلستان برد، اما آرتور او را نجات داد. کرتین دو تروا[۷]، شاعر فرانسوی اوایل قرن ۱۳، در اقتباسی از این داستان، گوئینیویر و لانسلت را به‌صورت عاشق و معشوق تصویر کرده است. براساس رمانس‌های منثور قرن ۱۳، زمانی که آرتور با هدف مجازات لانسلِت انگلستان را به قصد برتانی[۸] ترک کرد، برادرزاده‌اش، موردرد[۹]، تاج‌وتخت را غصب کرد و کوشید با گوئینیویر ازدواج کند. پس از بازگشت آرتور، در جنگ میان او و موردرد، هر دو کشته شدند و گوئینیویر که خود را در «برج لندن» زندانی کرده بود، درپی شنیدن خبر مرگ همسرش به صومعه‌ای در آمزبری[۱۰] رفت و راهبه شد. روایتی کهن‌تر که شرح آن در تاریخ پادشاهان انگلستان[۱۱] اثر جفری مانموتی[۱۲] (ح ۱۱۳۹) آمده است، گوئینیویر در مدتی که آرتور خارج از انگلستان با امپراتور روم می‌جنگید با موردرد ازدواج کرد. آرتور پس از بازگشت، در کَملان[۱۳] با موردرد جنگید و هر دو در آن نبرد کشته شدند. در این حال، گوئینیویر از یورک[۱۴]، در بخش شمال شرقی انگلستان، به صومعۀ یولیوس شهید[۱۵] در نیوپورت[۱۶]، واقع در جنوب ویلز فرار کرد.