لاوازیه، آنتوان لوران دو (۱۷۴۳ـ۱۷۹۴)
لاوازیِه، آنْتوان لوران دو (۱۷۴۳ـ۱۷۹۴)(Lavoisier, Antoine Laurent de)
| آنتوان لوران دو لاوازیه Antoine Laurent de Lavoisier | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۴۳م |
| درگذشت | ۱۷۹۴م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در کولژ مازارن |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| آثار | رساله مقدماتی شیمی (۱۷۸۹) |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
شیمی‌دان فرانسوی. ثابت کرد که احتراق فقط به بخشی از هوا، که آن را اکسیژن نامید، نیاز دارد و بدین‌ترتیب، نظریۀ فلوژیستون یا اصل آتش[۱] را رد کرد. بنا بر نظریۀ فلوژیستون، طی احتراق عنصر آتش منتشر می‌شود. در ۱۷۸۳، با همکاری ریاضی‌دان و اخترشناسی با نام پیِر لاپلاس[۲] نشان داد که آب ترکیبی از اکسیژن و هیدروژن است. به این ترتیب، قواعد اصلی ترکیب شیمیایی[۳] را پایه‌گذاری کرد. ترکیبات آلی را حاوی کربن[۴]، هیدروژن، و اکسیژن می‌دانست و با اندازه‌گیری تغییرات طی تنفس، نشان داد که محصولات طبیعی تنفس دی‌اکسید کربن و آب‌اند. در پاریس زاده شد و در کولژ مازارَن[۵] درس خواند. مأمور جمع‌آوری مالیات بود. در ۱۷۸۵، مدیر آکادمی علوم[۶] شد. در ۱۷۸۷، به عضویت انجمن ایالتی اورلئان[۷] درآمد. طی انقلاب فرانسه، ژان پل مارا[۸]، رهبر جناح چپ، که لاوازیه عضویتش را در آکادمی علوم تصویب نکرده بود، او را متهم به محاصرۀ پاریس و ممانعت از گردش هوا در آن شهر کرد. در ۱۷۸۷، به‌دستور لاوازیه حصاری دور شهر ساخته بودند. در ۱۷۹۲، لاوازیه از خانه و آزمایشگاه خود گریخت، ولی دستگیر و با گیوتین اعدام شد. وقتی شیمی‌دان انگلیسی، جوزف پریستلی[۹]، هوای بدون فلوژیستون[۱۰] تهیه کرد، لاوازیه، که خود دربارۀ احتراق مطالعه کرده بود، ارزش کار او را به‌خوبی درک کرد. او ترکیبات آلی متفاوتی را با اکسیژن سوزاند و اجزای سازندۀ آن‌ها را با توزین دی‌اکسید کربن و آب به‌دست‌آمده شناسایی کرد که اولین آزمایش‌ها در زمینۀ آنالیز کمی مواد آلی[۱۱] بودند. همچنین، با توزین مواد نشان داد که ماهیت ماده طی تخمیر[۱۲] ثابت می‌ماند، همان‌گونه که در واکنش‌های شیمیایی نیز این قاعده صادق است. لاوازیه در رسالۀ مقدماتی شیمی[۱۳] (۱۷۸۹) همۀ عناصر شیمیایی شناخته‌شده را فهرست کرد.