مادرنا، برونو (۱۹۲۰ـ۱۹۷۳)
مادِرْنا، برونو (۱۹۲۰ـ۱۹۷۳) (Maderna, Bruno)
آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایتالیایی. در ۱۹۵۴ با همکاری لوچانو بِریو[۱] یک استودیوی الکترونیک در میلان راه‌اندازی کرد. ساخته‌های او ترکیبی از تکنیک‌های شانسی و گرافیکی و (← موسیقی_تصادفی؛ نت‌نویسی گرافیکی) صدایی عالی است. این ساخته‌ها عبارت‌اند از اثر پیش‌گامانه برای فلوت زنده و ضبط‌شده، موسیقی بر اساس دو بُعد[۲] (۱۹۵۲)، کنسرتوهای متعدد، و هوپریون[۳] (۱۹۶۴)، یک «اپرای متحرک»، که این اپرا از تعدادی صحنه‌های موزیکال تشکیل می‌شود که به‌شیوه‌های مختلف می‌توانند ترکیب شوند. مادرنا در ونیز به‌دنیا آمد. ویولن، پیانو، و آهنگ‌سازی را از آلِسّاندرو بوستینی[۴] در آکادمی سانتا سسیلیا[۵] در رم فراگرفت، و سپس درس‌هایی در آهنگ‌سازی و رهبری از مالیپیِرو[۶] و شِرشِن[۷] دریافت کرد. در اروپا به رهبری ارکستر پرداخت و متخصص اجرای موسیقی مدرن بود. در ۱۹۵۴ با همکاری بریو[۸]، رادیو استودیو دی فونولوجیا موزیکالۀ میلان[۹] را بنیاد گذاشت و با آثاری همچون دیورتیمِنتو[۱۰]، نکتورن[۱۱]، کنتینوئو[۱۲]، پیش‌گام موسیقی الکترونیک ایتالیایی شد. در ۱۹۶۵ به امریکا رفت و اینتولِرانتسا[۱۳] اثر نونو[۱۴] را در بوستون و کنسرت‌هایی را در نیویورک و شیکاگو رهبری کرد.