میکا

میکا (mica)

ميکا

گروهی از کانیهای سیلیکاتی که در امتداد خطوط ضعیف ساختار بلوریشان به آسانی شکافته و به پولک‌های نازک تبدیل می‌شوند (شکافت قاعده‌ایکامل). براق‌اند، جلای صدفی دارند، و در بسیاری از سنگ‌های آذرین ‌و دگرگونی یافت می‌شوند. میکا عایق خوب گرما و برق (الکتریسیته) است و به همین سبب، در صنعت ارزش خاصی دارد. ترکیب شیمیایی میکاها پیچیده است، اما معمولاً سیلیکات‌هایی با چهاروجهی‌های سیلیسیم ـ اکسیژن‌اند که به‌صورت ورقه‌هایی پیوسته مرتب شده‌اند، به‌طوری‌که پیوند بین لایه‌های آن‌ها ضعیف است و موجب شکافت کامل می‌شود. موسکوویت (میکای سفید)، یکی از نمونه‌های فراوانِ میکاست. نيز ← بيوتيت (ميکاي سياه)

 

---