وایزمن، اوگوست (۱۸۳۴ـ۱۹۱۴)
وایْزْمَن، اوگوست (۱۸۳۴ـ۱۹۱۴)(Weismann, August)
زیست‌شناس آلمانی و از بنیاد‌گذاران علم وراثت[۱]. فرض کرد که هر موجود زنده دارای ماده‌ای وراثتی، با نام ژرم‌پلاسم[۲]، است و در ۱۸۹۲، پیشنهاد کرد که تغییرات بدن موجب تغییر در مادۀ ژنتیکی نمی‌شود. این اصل بنیادی زیست‌شناسی از آن جهت که نظریۀ تکاملی داروین را تقویت می‌کند، اهمیت بسیار دارد. اگر مادۀ ژنتیکی فقط با جهش‌های تصادفی[۳] و نوترکیبی[۴] تغییر کند، پس دیدگاه لامارکی[۵] مردود خواهد بود که بنابر آن، تغییرات اکتسابی بدن ممکن است به ارث رسند. وایزمن دریافت که ژرم‌پلاسم نمو بخش‌های بدن موجود زنده را کنترل می‌کند و از هر نسل به نسل بعد منتقل می‌شود. از آن‌جا که آمیختن مکرر ژرم‌پلاسم به هنگام لقاح منجر به افزایش پیش‌رونده مقدار مادۀ وراثتی می‌شود، وایزمن پیش‌بینی کرد که نوع ویژه‌ای از تقسیم هسته‌ای رخ می‌دهد.