آلبینونی، تومازو (۱۶۷۱ـ۱۷۵۱)
آلبینونی، تومازو (۱۶۷۱ـ۱۷۵۱)(Albinoni, Tomaso)
آهنگ‌ساز ایتالیایی دوران باروک و نوازندۀ ویولن. بیش از ۵۰ اپرا و سونات‌های متعدد و کنچرتی آ چینکوئه[۱] (کنسرتو[۲]های پنج‌بخشی) برای اُبوآ، ترومپت، فاگوت[۳]، ویولن، ارگ، و سازهای زهی نوشت، که به ایجاد سبک ارکستری موسیقی باروک یاری رساند. آثار او را یوهان سباستیان باخ[۴] بررسی و معادل‌سازی کرد. آلبینونی مرد ثروتمندی بود و هرگز کار موسیقایی قراردادی نمی‌کرد، اما موسیقی‌دانی کاملاً کارآموخته و ماهر بود. کنسرتو۴های او جزء نخستین کنسرتوهای سه‌موومانی است، و کنسرتوهای اُبوآی اپوس ۷ او نخستین کنسرتوهای به‌چاپ‌رسیده در ایتالیا بودند. آداجو[۵]ی پرطرفداری، که اغلب ساخت آن را به آلبینونی نسبت می‌دهند، درحقیقت از روی فرازی از نسخۀ دست‌نویس اصلی اوست که زندگی‌نامه‌نویسش، موسیقی‌شناس ایتالیایی رِمو جاتسوتّو[۶] (۱۹۱۰ـ )، آن را ساخته است.