کاغذ توالت

کاغذ توالت

کاغذی مخصوص برای پاکیزه‌سازی شخص پس از تخلیه مدفوع در توالت یا آبریزگاه. این نوع کاغذ نخستین‌بار در ۱۸۵۷ توسط جوزف کایِرتی در امریکا اختراع شد. البته قبل از آن بشر در طول تاریخ از روش‌ها و مواد متفاوت دیگری استفاده می‌کرد، ازجمله برگ درخت، علف، سنگ و خاک و البته آب. بومیان جزایر هاوایی از صدف استفاده می‌کردند و اسکیموها در تابستان از خزه و در زمستان از یک مشت برف، رومیان باستان با اسفنج خود را پاکیزه می‌کردند، بعداً این اسفنج را در مخزن یا جوی آب می‌شستند. استفاده از مواد نرم‌تر مثل پشم و پارچه هم معمول بود. در خاورمیانه و هند غالباً از سنگ یا مشتی خاک استفاده می‌شد، سپس با آب خود را می‌شستند و با پارچۀ کتانی خشک می‌کردند. انتشار و رواج روزنامه در اروپا در قرن ۱۸ باعث شد که مردم از کاغذ روزنامه‌ها برای پاکیزه‌سازی خود استفاده کنند. سرانجام با ابداع کاغذ مخصوص توالت استفاده از مواد دیگر منسوخ شد و از رواج افتاد و امروزه در غرب و در بسیاری مناطق دیگر صرفاً از این نوع کاغذ استفاده می‌شود. ساخت کاغذ توالت همانند ساخت انواع دیگر کاغذ فرآیند صنعتی پیچیده‌ای است که از قطع درختان تا رسیدن به محصول نهایی یعنی «رول توالت» را دربرمی‌گیرد. پاکیزه‌سازی فضانوردان در فضا که در حالت بی‌وزنی به‌سر می‌برند شیوه‌های خاص دارد. نخست فضانوردان از پوشک استفاده می‌کردند و مواد دفعی به زمین برگردانده می‌شد. امروزه مواد دفعی فضانوردان توسط یک شیلنگ مکیده شده و در خلأ خشک می‌شود.

 

---