توکا
توکا (thrush)
هر یک از اعضای خانوادۀ بزرگ توکا[۱]ها، راستۀ گنجشک‌سانان[۲]. این پرندگان در سراسر جهان یافت می‌شوند و به‌سبب آوازشان معروف‌اند. توکاها معمولاً قهوه‌ای‌اند و پوشش آن‌ها لکه‌های کوچکی از رنگ‌های دیگر دارد. طولشان ۱۲ تا۳۰ سانتی‌متر است. توکای باغی[۳] Turdus philomelos ۲۳ سانتی‌متر طول دارد. بالای بدن این پرنده قهوه‌ای است. گلویی روشن‌تر، و سینه‌ای با لکه‌های قهوه‌ای تیره دارد. توکای بزرگ[۴] Turdus viscivorus اندکی بزرگ‌تر است. بنابه عادت، از توده‌های دارواش در زمستان به‌منزلۀ انبار غذا استفاده، و از آن‌ها محافظت می‌کند. توکا همچنین به‌سبب آوازش قبل و بعد از آب و هوای طوفانی و مرطوب به مرغ طوفان[۵] موسوم است. از اواخر دهۀ ۱۹۶۰، تعداد توکاهای باغی در بریتانیا تا ۷۳ درصد، و تعداد توکاهای بزرگ تا ۳۹ درصد کاهش یافته است. گونه‌های امریکای شمالی عبارت‌اند از توکای منزوی[۶] Catharus guttatus، توکای جنگلی[۷] Hylocichla mustelina و سینه‌سرخ امریکایی[۸]، Turdus migratorius. در ایران، از جنس Turdus هفت گونۀ متفاوت شناسایی شده است که عبارت‌اند از توکای بزرگ، توکای سیاه، توکای طوقی، توکای باغی، توکای پشت‌بلوطی، توکای بال‌سرخ، و توکای گلوسیاه. توکاها با چکچک‌ها، بلبل‌ها، چک‌ها و تعدادی دیگر از پرندگان آوازخوان، خانوادۀ توکا را در ایران تشکیل می‌دهند. زیستگاه این پرندگان باغ، بیابان، کوهستان، و تالاب‌هاست و از کرم، حشره، و دانۀ گیاهان تغذیه می‌کنند.