جنتی عطایی، ایرج (تهران ۱۳۲۵ش)
ایرج جَنّتی عطایی (تهران ۱۳۲۵ش- )
| ایرج جنتی عطایی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۲۵ش |
| محل زندگی | امریکا |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تتاتر و ادبیات نمایشی؛ جامعه‌شناسی |
| شغل و تخصص اصلی | ترانه‌سرا و شاعر |
| آثار | زمزمه‌های یک شب سی‌ساله |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ ادبی فروغ |
ترانه‌سرا و شاعر. از مشهورترین ترانه‌سرایان موسیقی پاپ ایران در سال‌های ۱۳۵۰ و بعد از آن است. فارغ‌التحصیلِ تئاتر از مدرسۀ هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران و دانش‌آموختۀ جامعه‌شناسی هنر از کالج چلسی است و ترانه‌سرایی را از اواخر دهۀ ۱۳۴۰ آغاز کرده است.
خصوصیات کارهایش ازجمله گزینش سوژه‌های تکان‌دهنده، طرح قدرتمندانۀ مطالب، هنجارشکنی در ترانۀ پاپ در زمینۀ مضمون و در فرم، استفاده از ساختار روایی، و جهت‌گیری خاص سیاسی اجتماعی و نیز ادراک او از فضای موسیقی پاپ و انتخاب همکارانش، آثار او را منحصربه‌فرد کرده است. جنتی عطایی نخستین ترانه‌سرایی بود که «جایزۀ ادبی فروغ» را دریافت کرد و لقب «شاملوی ترانه‌سرایان» را نیز به او داده‌اند. از ۱۳۵۸ در امریکا اقامت دارد.
مجموعه‌های زمزمه‌های یک شب سی‌ساله (برلین- 1384)، و آنگاه آه ای فرشته (تهران، انتشارات بامداد، ۱۳۵۰) و آواز در زنجیر (لندن، انتشارات شما، ۱۹۸۵)، مرا به خانه‌ام ببر (گفتگو و گزینۀ ترانه- تهران، ۱۳۸۴) و سلام کن به عشق، به انسان (تورنتو، 2018) تنها کتاب‌های منتشرشدۀ او در زمینۀ ترانه و شعر است. اما از وی افزون بر 10 نمایش‌نامه یا مجموعه نمایش‌نامه به صورت کتاب در ایران و خارج از ایران (فارسی یا انگلیسی) منتشر شده است.
جنتی عطایی از واپسین سال‌های حکومت پهلوی تاکنون نیز چندین نمایش‌نامه را به عنوان کارگردان روی صحنه برده است.