لایم لایت
لایْم‌لایت (Limelight)
(یا: روشنایی صحنه) فیلمی سیاه‌وسفید به نویسندگی و کارگردانی چارلی چاپلین[۱]، تولید ۱۹۵۲. در این فیلم چاپلین نقش دلقک از دور خارج‌شده‌ای را بازی می‌کند که سال‌هاست محبوبیتش را از‌دست داده و اینک با نجات بالرین جوانی (کِلِر بلوم[۲]) به زندگی خود حیات تازه‌ای می‌بخشد. این فیلم که ماجرایش در آغاز قرن ۲۰ و در تماشاخانۀ دوران جوانی کارگردان می‌گذرد، شخصی‌ترین فیلم چاپلین است و محتوایش از زندگی خود او برگرفته شده است. این اثر، که آخرین فیلم چاپلین در امریکا بود، گاهی به ورطۀ احساساتی‌گری نزدیک می‌شود و بیشتر تأثربرانگیز است تا خنده‌دار.