راسخان در علم
راسخان در علم
اصطلاحی قرآنی. دو بار در قرآن به صورت «الراسخون فی العلم» بهکار رفته است (آل عمران، ۷؛ نساء، ۱۶۲). معنای ظاهری آن، استواران و ثابتقدمان در دانش (یا همان دانشمندان) است، ولی بعضی از مفسّران، علم را به معنی ایمان درنظر گرفتهاند. اختلاف قرائتی که در آیۀ ۷ سورۀ آل عمران وجود دارد (... مایعلم تأویله الاالله و الراسخون فیالعلم ...)، معنای این آیه را مبهم کرده است. بسیاری از مفسّران اهل سنّت، پس از کلمۀ «اللّه» وقف میکنند، که در این صورت از معنای آیه برمیآید که تأویل متشابهات را تنها خداوند میداند. اما بیشتر علمای شیعه و بعضی از بزرگان اهل سنّت (مانند زمخشری، بیضاوی و نحّاس و محییالدین درویش ـ نحوی بزرگ معاصر) این وقف را جایز نمیدانند و عقیده دارند که علاوه بر خداوند، راسخان در علم نیز تأویل آیات متشابه را میدانند.