آتونالیته
آتونالیته (atonality)
موسيقیای که در آن حس و معنای توناليته[۱] به‌هم خورده يا مبهم شده باشد؛ موسيقیای که گام مشخص و معلومی ندارد. آهنگ‌سازان فيلم و تلويزيون از اين موسيقی برای ايجاد موقعيت‌های اسرارآميز يا ترسناک بهره میگيرند، و برای نيروی آشفته‌ساز خود از فواصل يا آکوردهاي نامطبوع[۲] (ديونانس) استفاده میکنند. برای شونبرگ[۳]، پيش‌گام موسيقی آتونال از ۱۹۰۹، مقصود از اين اصطلاح آزادسازی حالت بيانيِ تونال بوده است و نه آشفتن آن در وهلۀ اول؛ او نيز اين اصطلاح را براي گمراه‌کننده‌بودن آن رد کرد و به‌جای آن از اصطلاحِ پان‌تونال استفاده میکرد.