چاپلین، چارلی (۱۸۸۹ـ۱۹۷۷)
چاپْلین، چارلی (۱۸۸۹ـ۱۹۷۷)(Chaplin, Charlie)
| چارلی چاپلین Charlie Chaplin | |
|---|---|
| زادروز |
لندن ۱۸۸۹م |
| درگذشت | ۱۹۷۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و کارگردان |
| لقب | سر (۱۹۷۵) |
| آثار | جویندگان طلا (۱۹۲۵)؛ دیکتاتور بزرگ (۱۹۴۰)؛ مسیو وردو (۱۹۴۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| جوایز و افتخارات | اسکار بهترین تم موسیقی (تصنیف چاپلین) برای فیلم روشنایی صحنه (۱۹۵۲)، دریافت جایزه اسکار (۱۹۲۸ و ۱۹۷۲) |
بازیگر و کارگردان انگلیسی. از محبوب‌ترین ستارگان سینماست. با بازی در نقش ولگردی با سبیل کوچک، کلاه لبه‌دار و عصای چوبی ـ در کمدی‌های صامت[۱] ـ ازجمله زمین اسکیت[۲] (۱۹۱۶)، پسربچه[۳] (۱۹۲۱)، و جویندگان طلا[۴] (۱۹۲۵) به‌شهرت رسید. در آثاری چون، دیکتاتور بزرگ[۵] (۱۹۴۰) و روشنایی صحنه (لایم لایت)[۶] (۱۹۵۲)، لودگی و اندوه را درهم می‌آمیزد. چاپلین در لندن به‌دنیا آمد و نخستین‌بار در ۵سالگی بر صحنۀ تماشاخانه حضور یافت. در ۱۹۱۳ به شرکت کی‌استون[۷]، وابسته به مَک سِنِت[۸] واقع در لوس‌آنجلس، پیوست و در ۱۹۱۹ به همراه مری پیکفورد[۹]، داگلاس فربنکس[۱۰] و دیوید وارک گریفیث[۱۱] برای پخش فیلم‌هایی که خودشان می‌ساختند، شرکت مستقل یونایتد آرتیستز[۱۲] را تأسیس کرد. از دیگر فیلم‌های اوست: روشنایی‌های شهر[۱۳] (۱۹۳۱)، عصر جدید[۱۴] (۱۹۳۶)، و مسیو وردو[۱۵] (۱۹۴۷). روشنایی صحنه (۱۹۵۲) برندۀ جایزۀ اسکار بهترین تم موسیقی (تصنیف چاپلین) شد. در دوران جو مک‌کارتی[۱۶] او را به‌طرفداری از کمونیسم متهم کردند و در ۱۹۵۲ امریکا را ترک کرد و به سوئیس رفت. چاپلین دوبار، در ۱۹۲۸ و ۱۹۷۲، برندۀ جایزۀ اسکار شد و در ۱۹۷۵ عنوان سر دریافت کرد.
