استوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-۱۳۹۴ش)
| هوشنگ استوار | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۶ش |
| درگذشت | 1394ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز |
| گروه مقاله | موسیقی |
اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش)
آهنگ‌ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ‌سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ‌سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی‌های شاخص او در مقام موسیقی‌دان و مدرّس موجب شد که دانش‌آموختگانش از مشهورترین آهنگ‌سازان دهه‌های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به‌کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است.