رشید وطواط، محمد (بلخ ۴۸۷/۴۸۰ـ ۵۷۸/۵۷۳ق)
رَشید وَطْواط، محمد (بلخ ۴۸۱/۴۸۰ـ۵۷۸/۵۷۳ق)
محمد رشید وطواط | |
---|---|
زادروز |
بلخ ۴۸۱/۴۸۰ق |
درگذشت | ۵۷۸/۵۷۳ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | ادیب |
آثار | دیوان (تهران، ۱۳۳۹ش)؛ رسایل عربی (مصر، ۱۳۱۵ق)؛ حدایق السحر فی دقایق الشعر (تهران، ۱۳۰۸ش) |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
(متخلص و معروف به وطواط) شاعر و ادیب ایرانی. در مدرسۀ نظامیۀ بلخ نزد امام ابوسعید هروی دانش آموخت. سپس به دربار خوارزمشاهیان پیوست و ملازم و مداح اتسز خوارزمشاه شد و تا پایان عمر در دستگاه خوارزمشاهیان بود. وطواط کسان بسیاری را مدح کرده و با خاقانی شروانی و ادیب صابر دوستی و مشاعره و نوشتوخواند داشته است. نثر او از نمونههای برجستۀ نثر فارسی است. وطواط در نظم و نثر فارسی و عربی کتب و رسائل بسیار تألیف کرده است. از آثارش: دیوان (تهران، ۱۳۳۹ش)؛ رسائل عربی (مصر، ۱۳۱۵ق)؛ حدایقالسحر فی دقایقالشعر (تهران، ۱۳۰۸ش)؛ابکارالافکار فی الرسائل و الاشعار؛ عرائسالخواطر و نفائسالنوادر؛ لطایفالامثال و طرایفالاقوال (تهران، ۱۳۷۶ش).