آذرفرنبغ فرخزادان
Azar Faranbagh Farrokhzadan
آذَرفَرْنْبَغ فَرُخزادان
| آذرفرنبغ فرخزادان | |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی زردشتی |
| شغل و تخصص های دیگر | نویسنده |
| دوره | قرن ۳ق |
| سمت | موبدان موبد فارس |
| نام اصلی | آذرفرنبغ پسر فرخزاد |
| آثار | روایات آذرفرنبغ فرخزادان (منسوب به وی)؛ اندرزهای آذرفرنبغ فرخزادان؛ آیین نامه |
| گروه مقاله | ادیان و فرقه های غیراسلام |
(آذرفرنبغ پسر فرخزاد) موبدانْ موبدِ فارس در قرن ۳ق، در زمان خلافت مأمون عباسی. او از دانشمندان معتبر زردشتی بوده است و علمای دیگر ازجمله مردانْ فرّخ، مؤلف کتاب شکَند گُمانیک وِزار، به اقوال او استناد کردهاند. آذرفرنبغ همان موبدی است که در حضور مأمون با عبدالله، زردشتی مسلمانشده، مناظره کرده و شرح آن به زبان فارسی میانه (پهلوی) در رسالهای به نام گجستگ ابالیش برجای مانده است. او همچنین از مؤلفان، گردآورندگان و تدوینکنندگان کتاب دینکرد بوده که نامش در دینکرد آمده است. مجموعه روایات آذرفرنبغ فرخزادان، منسوب به وی، و مجموعه اندرزهای آذرفرنبغ فرخزادان در دست است، و نیز در کتاب سوم دینکرد به کتاب آییننامۀ او اشاره شده است.