بیکر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷)
| کورنل وایلد Cornel Wilde | |
|---|---|
| زادروز |
نیویورک ۱۹۱۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۹م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر و کارگردان |
| آثار | طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) |
| گروه مقاله | سینما |
بِیکِر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷)(Baker, Benjamin)
مهندس انگلیسی. با مهندس انگلیسی دیگری با نام جان فاولر[۱](۱۸۹۸ـ۱۸۱۷)، نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل[۲] در اسکاتلند (۱۸۸۰)، و سد اول آسوان[۳] بر روی رود نیل در مصر (۱۸۹۰) را طراحی کرد. در نزدیکی فروم[۴]، واقع در سامرست[۵]، زاده شد. در ۱۶سالگی، در کارخانۀ فولادسازی نیت اَبی[۶] به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۶۲، به خدمت جان فاولر درآمد و در ۱۸۷۵، شریکش شد. برای ساخت خط مرکزی راه‌آهن زیرزمینی لندن و به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، به ابتکار جالبی دست زد و خط آهن بین دو ایستگاه را در عمق بیشتری طراحی کرد تا برای ترمز گرفتن، هنگام ورود به ایستگاه، و رسیدن به شتاب اولیه، هنگام خروج از ایستگاه، انرژی کمتری مصرف شود. پُلِ فورث بلافاصله پس از فروریختن پل تِی[۷] (۱۸۷۹) ساخته شد و بِیکر به‌سبب آن شهرت بین‌المللی یافت. این پل سازه‌ای طره‌ای، از جنس فولاد کم‌کربن بود که در آن زمان به تازگی، و با بهره‌گیری از فرآیند فولادسازی زیمنس در کورۀ اجاق‌باز[۸] تولید شد. طول هر یک از دو دهانۀ اصلی این پل ۵۲۱ متر است.