بندر بوشهر، شهرستان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بندر بوشهر، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان بوشهر
بخش مرکزی و خارک
جمعیت ۲98,594نفر (1395ش)
موقعیت جنوب شهرستان گناوه، غرب شهرستان دشتستان، شمال غربی شهرستان تنگستان، و شمال و شرق خلیج فارس
نوع اقلیم گرمِ مرطوب
تولیدات و صنایع مهم فرآورده‌های کشاورزی: غلات و خرما - فعالیت‌های صنعتی: شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی
شهر ها و آبادی های مهم خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه

بندر بوشهر، شهرستان

واقع در مرکز استان بوشهر، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش خارک، با مرکزیت اداری شهر بندر بوشهر. از شمال به شهرستان گناوه، از شرق به شهرستان دشتستان، از جنوب شرقی به شهرستان تنگستان، و از جنوب و غرب به خلیج فارس محدود است. به غیر از جزیرۀ خارک، که از تپه‌ماهورهایی با ارتفاع حداکثر ۵۰ متر تشکیل شده، اراضی درون‌بومی آن را جلگۀ ساحلی همواری فراگرفته است. رودخانۀ هلّه، که آن را از شهرستان گناوه جدا می‌کند، و خشک‌رود اهرم زهاب‌های این شهرستان را تشکیل می‌دهند. اقلیم شهرستان بوشهر گرمِ مرطوب، از نظر بارندگی جز‌ء نواحی خشک، و جمعیت آن ۲98,594نفر است (۱۳9۵ش). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از خارک، چغادک، کره‌بند، احمدی، ریشهر، و بندرگاه. راه‌های بوشهر به شیراز، بندر لنگه، و بندر کنگان خطوط ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. غلات و خرما از عمده‌ترین محصولات کشاورزی، و شیلات، کشتی‌سازی، تأسیسات نفتی و مصالح ساختمانی بخشی از فعالیت‌های صنعتی آن است. جزایر عباسک، خارک، و خارکو جزئی از این شهرستان محسوب می‌شوند.