عبدالکریم مهرافشان
| عبدالکریم مهرافشان | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1307ش |
| درگذشت | تهران 5 اسفند 1396ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هنرستان موسیقى ملى |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی ویولن، آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر |
| سبک | سنتی |
| آثار | آهنگ‌های ایوان مدائن، سرو چمان، شعلههاى عشق، زلف بر باده مده، واله و شیدا، مژده، دیدار، خلوت شب و بهار رویا |
| گروه مقاله | موسیقی |
عبدالکریم مهرافشان (تهران 1307ش- تهران 5 اسفند 1396ش)
نوازنده‌ی ایرانی ویولن، آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر. از 10 سالگى به صورت خودآموز به فراگیری نواختن ویولن پرداخت. در 16 سالگى در کلاس شبانه‌ی هنرستان موسیقى ملى ثبت نام کرد و نزد حسینعلى ملاح این ساز را آموزش دید. در بیست و دو سالگى اولین کنسرتش را در تالار کوچک انجمن موسیقى ملى، با حضور اساتید آن زمان، برگزار می‌کند و بلافاصله از طرف روحاللَّه خالقى به عنوان نوازنده‌ی ویولن به ارکستر انجمن موسیقى ملى دعوت می‌شود. مهرافشان پس از این با ارکسترهایی چون ارکستر شماره‌ی یک رادیو (به سرپرستی جواد معروفی و خوانندگی غلامحسین بنان)، ارکستر شماره‌ی 2 و ارکستر صبا (به رهبری ابوالحسن صبا و حسین دهلوی) به عنوان نوازنده و آهنگ‌ساز همکاری داشته است.
مهرافشان در سال‌های آخر حیات صبا نیز، همزمان با تدریس ویولن، مدتی نزد او آموزش دیده است. در سال 1332 به پیشنهاد مشیر همایون شهردار، در رادیو ایران استخدام شد و در ارکستر ویژه که توسط مشیر همایون تأسیس شده بود، به عنوان نوازنده‌ی ویولن به همکاری پرداخت. مهرافشان از سال 1337 به مدت دو سال نیز، در کلاس‌های شبانه‌ی هنرستان موسیقی ملی، نزد لوئیچى پازانارى (مدرس و نوازنده‌ی ویولن ایتالیایی که در استخدام هنرستان و ارکستر سمفونیک تهران بوده) به فراگیری نوازندگى ویولن کلاسیک، اتودها و بعضى از کنسرتوها پرداخته است. او از سال 1342 به سمت آهنگ‌ساز و سرپرست یکى از ارکسترهاى وزارت فرهنگ و هنر، که به نام او شناخته شده است، انتخاب شده.
مهرافشان طی سال‌های فعالیتش حدود 150 آهنگ ساخته که 40 قطعه از آن‌ها ضبط و از رادیو و تلویزیون پخش شده‌اند. از آثار معروف او آهنگ‌های ایوان مدائن، سرو چمان، شعلههاى عشق، زلف بر باده مده، واله و شیدا، مژده، دیدار، خلوت شب و بهار رویا را می‌توان نام برد. مهرافشان در طول سال‌های فعالیتش با بیش‌تر موسیقی‌دانان معروف موسیقی ملی همکاری کرده است.