گنت، شهر
گِنْت، شهر (Ghent)
(به فلاندری خِنت[۱]؛ به فرانسوی گان[۲]) شهر بندر و مرکز استان فلاندر شرقی[۳]، در شمال غربی بلژیک[۴]، واقع در محل تلاقی رودهای لیس[۵] و اسکلت (اسخلده)[۶]، به فاصلۀ ۵۵کیلومتری شمال غربی بروکسل[۷]. ۲۲۶,۹۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دارای صنایع نساجی، تولید مواد شیمیایی، الکترونیک، متالورژی، و خودروسازی است. کلیسای جامع سن باوون[۸] (قرون ۱۲ـ۱۴م) دارای نقاشیهایی از وان آیک[۹] و روبنس[۱۰] است. شهر مزبور با نهرهای فراوان و چندین آبراه[۱۱] به ۲۶ جزیره تقسیم شده که با ۶۴ پل به یکدیگر متصل شدهاند. احداث جادهها و خیابانهای جدید، بافت قرون وسطایی شهر را ازبین برده است، اما هنوز هم بناهای قدیمی بسیاری حفظ شدهاند. گنت سراسقفنشین است و دانشگاه آن در ۱۸۱۶ تأسیس شد. این شهر مرکز صنعتی و مهمترین تولیدکنندۀ پارچۀ بلژیک بهشمار میرود. تولید ماشینآلات و مواد شیمیایی نیز از صنایع آن است. کارخانۀ بزرگ آهن و فولاد آن بین گنت و هلند[۱۲] قرار دارد. سایر صنایع عبارتاند از کاغذسازی، تولید خودرو، تجهیزات اپتیکی، وسایل برقی، و الکترونیک. گل نیز برای صادرات تولید میکند. در تاریخ، برای نخستینبار، در قرن ۷ م از گنت یاد شده است و در قرون وسطا شهر اصلی فلاندر بود. بین گنت و بورگونی[۱۳] جنگهای خونین درگرفت و دوک بورگونی بارها برضد شارل پنجم[۱۴] و فیلیپ دوم[۱۵]، پادشاهان اسپانیا[۱۶]، شورش کرد و فرانسویان چندینبار او را اسیر کردند. برطبق پیمان صلح پاریس (۱۸۱۴) گنت به پادشاهی متحد هلند منضم، و پس از تأسیس بلژیک به این کشور واگذار شد.