آندرآس، فریدریش کارل (۱۸۴۶ـ۱۹۳۰)
آندْرِآس، فریدریش کارْل (۱۸۴۶ـ۱۹۳۰م)(Andreas, Freidrich Carl)
فریدریش کارل آندرآس Freidrich Carl Andreas | |
---|---|
زادروز |
۱۸۴۶م |
درگذشت | ۱۹۳۰م |
ملیت | آلمانی |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
آثار | تندیسها و سنگنبشتههای هخامنشی و ساسانی تخت جمشید (۱۸۸۲)؛ بابیها در ایران، تاریخ و آموزههای آنها (لایپزیگ، ۱۸۹۶)؛ پیدایش الفبای اوستایی و منشأ ارزش آوایی آن (لیدن، ۱۹۰۳)؛ یادداشتهایی دربارۀ گویشهای محلی ایران (۱۹۳۹)؛ شش ماه در ایران |
گروه مقاله | خاورشناسی |
خویشاوندان سرشناس | لو سالومه (همسر) |
خاورشناس آلمانی. تحصیلات مقدماتی و عمومی را در هامبورگ[۱] و ژنو به پایان برد و سپس در دانشگاههای ارلانگن، گوتینگن، هاله، لایپزیگ و سرانجام در کپنهاگ و کیل به مطالعات ایرانی و شرقی پرداخت. در ۱۸۷۵ همراه با گروهی برای رصدکردن زهره به ایران سفر کرد و تا ۱۸۸۲ برای مطالعه و تحقیق در ایران ماند. در این میان، یک سال نیز به هند سفر کرد. در ۱۸۸۷ با لو سالومه، بانوی نویسنده و روانکاو آلمانی، ازدواج کرد. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۳۰، استاد خاورشناسی و زبانشناسی دانشگاه گوتینگن بود. با همۀ زبانهای ایرانی از اوستایی تا فارسی امروزی و بسیاری گویشهای رایج ایرانی، ازجمله افغانی، آستی و کردی آشنایی تمام داشت و نیز زبانهای عربی، ترکی، سریانی، عبری، سانسکریت و ارمنی را هم میدانست. دربارۀ نامهای شهرهای ایران و ویژگیهای آنها، بهویژه شهرهای آذربایجان، تحقیق و بررسی کرده است. پژوهشهای او در تاریخ الفبای اوستا و خواندن نوشتههای تورفان نیز شهرت دارد. از آثارش: تندیسها و سنگنبشتههای هخامنشی و ساسانی تخت جمشید (۱۸۸۲)؛ بابیها در ایران، تاریخ و آموزههای آنها (لایپزیگ، ۱۸۹۶)؛ پیدایش الفبای اوستایی و منشأ ارزش آوایی آن (لیدن، ۱۹۰۳)؛ یادداشتهایی دربارۀ گویشهای محلی ایران (۱۹۳۹)؛ شش ماه در ایران.
- ↑ Hamburg