حبیبی، امامعلی
امامعلی حبیبی (بابل 5 خرداد ۱۳۱۰ - قائمشهر 2 شهریور 1404ش) Emam-Ali Habibi
| امامعلی حبیبی Emam-Ali Habibi | |
|---|---|
| زادروز |
بابل 5 خرداد ۱۳۱۰ش |
| درگذشت | قائمشهر 2 شهریور 1404ش |
| ملیت | ایرانی |
| سبک | آزاد |
| لقب | ببر مازندران |
| نام اصلی | امامعلی حبیبی گودرزی |
| گروه مقاله | ورزش |
| رشته | کشتی |
| جوایز و افتخارات | چهار مدال طلای المپیک ملبورن (۱۹۵۶م)، مسابقات جهانی تهران (۱۹۵۹م)؛ یوکوهاما (۱۹۶۱م)، و تولیدو (۱۹۶۲م) |


(نام کامل: امامعلی حبیبی گودرزی) کشتیگیر ایرانی و برندۀ نخستین نشان طلای بازیهای المپیک برای ایران. از سریعترین کشتیگیران جهان بود. ابتدا به تمرین لوچو (کشتی محلی مازندران) میپرداخت و تمرینات مقدماتی کشتی آزاد را از ۱۳۳۱ش در پادگان نظامی گرگان شروع کرد. او برندۀ مدال طلای بازیهای المپیک ملبورن (۱۹۵۶م)، مسابقات جهانی تهران (۱۹۵۹م)؛ یوکوهاما (۱۹۶۱م)، تولیدو (۱۹۶۲م)، و نیز بازیهای آسیایی توکیو (۱۹۵۸م) است. مطبوعات ورزشی کشور به او لقب ببر مازندران دادند.
در 13سالگی زادگاهش (درزیکلای بابل) را ترک کرد و به قائمشهر رفت و در مغازۀ آهنگری به کار پرداخت. تحصیلاتش را تا سال دوم دبیرستان ادامه داد. سپس به استخدام کارخانۀ نساجی شمارۀ یک شاهی (قائمشهر) درآمد. در 19سالگی به خدمت سربازی رفت و تمرینات مقدماتی کشتی آزاد را آنجا آغاز کرد. در 133۴ش به عضویت تیم ملی کشتی ایران درآمد و در همان مسابقههای جهانی ترکیه به مقام چهارم رسید. در المپیک ملبورن (19۵۶م) در دستۀ چهارم (67کیلوگرم) به روی تشک رفت و نخستین نشان طلای خود را به دست آورد. سپس در بازیهای آسیایی توکیو (19۵8م) و مسابقههای جهانی تهران (19۵9م) موفق به کسب نشان طلا شد. در مسابقههای جهانی صوفیه (19۵9م) و المپیک رم (19۶0م) موفقیتی به دست نیاورد. در بازیهای قهرمانی جهان در یوکوهامای ژاپن ضمن قهرمانی تیم کشتی ایران، حبیبی تمامی حریفانش را ضربۀ فنی کرد و علاوه بر نشان طلای مسابقه، دیپلم بینالمللی کشتی به او اهدا و به عنوان ستارۀ مسابقات 19۶1م شناخته شد. او در آخرین مسابقۀ خود در تولیدو (19۶2م) با وجود آسیبدیدگی در بازوی راستش با غلبه بر حریف سرسخت تُرک، اوغان، توانست نشان طلای مسابقه را به دست آورد. در بیست و یکمین دورۀ مجلس شورای ملی به نمایندگی از مردم بابل به مجلس رفت (13۴2 - 1346ش). در 13۴7ش، پا به دنیای سینما گذاشت، او در چهار فیلم ببر مازندران، آدم و حوا، جهنم سفید و رام کردن مرد وحشی بازی کرد. از آنجا که آمادگی چندانی برای بازیگری نداشت، زود از بازیگری دست کشید. ببر مازندران (ساختۀ ساموئل خاچیکیان) که امامعلی نیز به این لقب مشهور شده بر مبنای زندگی پوریای ولی است. حبیبی به خاطر درخشش فوقالعادهاش در کشتی و کسب نشانهای افتخارآفرین، موفق به کسب دانشنامۀ دکتری افتخاری در ورزش کشتی شد. پس از انقلاب اسلامی مدتی مشاور عالی فدراسیون کشتی و مسئول کشتی منطقۀ شمال کشور بود. کتابی به نام فرزند شالیزار در سرگذشت امامعلی حبیبی منتشر شده است (تهران، 13۴۴ش).
امامعلی حبیبی پس از ۵۳ روز بستری بودن در بیمارستانهای بابل و ساری و قائمشهر به خاطر مشکلات قلبی و ریوی، در بیمارستان رازی قائمشهر درگذشت.