آتیرایو، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آتیرائو، شهر (Atyrau)<br/> [[File:10043200.jpg|thumb|مسجد مانجالي، آتيرائو]](نام سابق: گوریِف<ref>Guryev</ref>، ۱۶۴۵ـ۱۹۹۱) مرکز، دریابندر، و مرکز اقتصادی و فرهنگی استان | آتیرائو، شهر (Atyrau)<br/> [[File:10043200.jpg|thumb|مسجد مانجالي، آتيرائو]](نام سابق: گوریِف<ref>Guryev</ref>، ۱۶۴۵ـ۱۹۹۱) مرکز، دریابندر، و مرکز اقتصادی و فرهنگی [[آتیرایو، استان|استان آتیرائو]]، در [[قزاقستان]]<ref>Kazakhstan</ref> با ۱۴۸,۹۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). در ۱۵کیلومتری مصب [[رود اورال]]<ref>Ural River</ref>، نزدیک ساحل شمالی [[دریای خزر]]<ref>Caspian Sea</ref>، قرار دارد. مرکز مهم استخراج، پالایش، و انتقال نفت از حوزۀ نفت‌خیز اِمبا<ref>Emba</ref> در شرق و میدان‌های نفت تنگیز<ref>Tenghiz</ref> در جنوب شرقی است. آتیرائو در ۱۶۴۵ به‌منزلۀ پادگان مرزی [[روسیه]] تأسیس شد و به نام تاجری روس نامیده شد، که آن را بنا کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۹
آتیرائو، شهر (Atyrau)
(نام سابق: گوریِف[۱]، ۱۶۴۵ـ۱۹۹۱) مرکز، دریابندر، و مرکز اقتصادی و فرهنگی استان آتیرائو، در قزاقستان[۲] با ۱۴۸,۹۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۵). در ۱۵کیلومتری مصب رود اورال[۳]، نزدیک ساحل شمالی دریای خزر[۴]، قرار دارد. مرکز مهم استخراج، پالایش، و انتقال نفت از حوزۀ نفت‌خیز اِمبا[۵] در شرق و میدان‌های نفت تنگیز[۶] در جنوب شرقی است. آتیرائو در ۱۶۴۵ به‌منزلۀ پادگان مرزی روسیه تأسیس شد و به نام تاجری روس نامیده شد، که آن را بنا کرد.