نمایش مبدأ برای آخوندخراسانی ، محمدکاظم (مشهد ۱۲۵۵ـ نجف ۱۳۲۹ق)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =محمدکاظم آخوندخراسانی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=مشهد ۱۲۵۵ق
|تاریخ مرگ=نجف ۱۳۲۹ق
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =فقیه
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =رهبر نهضت مشروطیت ایران
|جوایز و افتخارات =
|آثار =کفایه‌الاصول؛ دررالفواید؛ القضا و الشهادات؛ ذخیره‌العباد فی یوم‌المعاد؛ روح‌الحیاه فی تلخیص نجاه‌العباد
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =دین اسلام
|دوره =
|فعالیت های مهم =تاسیس مدارسی با آموزش زبان های اروپایی و فارسی در نجف، انتشار مجلات اخوت ، درهالنجف ، العلم 
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
آخوندِخُراسانی‌، محمدکاظم‌ (مشهد ۱۲۵۵ـ نجف ۱۳۲۹ق)<br /> [[File:10050900.jpg|thumb|محمدکاظم‌ آخوندخراسانی]]فقیه‌‌ و از رهبران‌ مشهور نهضت مشروطیت‌ ایران‌. از ۱۲سالگی‌ در [[مشهد، شهر|مشهد]]، [[سبزوار، شهر|سبزوار]]، [[تهران، شهر|تهران]]، [[نجف]] و [[سامرا]]، نزد استادانی‌ چون‌ [[سبزواری، هادی (سبزوار ۱۲۱۲ـ ۱۲۸۹ق)|حاج‌ ملاهادی‌ سَبْزَواری‌]]، شیخ‌ [[انصاری، شیخ مرتضی (بروجرد ۱۲۱۴ ـ نجف ۱۲۸۱ق)|مرتضی انصاری‌]] و میرزا حسن شیرازی‌ درس خواند. آخوند خراسانی، پس‌ از درگذشت‌ میرزای شیرازی، جانشین وی شد و شاگردانی‌ مشهور‌ تربیت‌ کرد که از آن جمله می‌توان به سید [[اصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)|ابوالحسن اصفهانی]]، شیخ عبدالکریم حائری و شیخ [[نایینی ، میرزا محمدحسین (نایین ۱۲۷۷ـ نجف ۱۳۵۵ق)|محمدحسین نائینی]] و [[آقا بزرگ طهرانی، محمدحسن (تهران ۱۲۵۵ـ نجف ۱۳۴۸ش)|آقابزرگ طهرانی]] اشاره کرد. کتاب‌ ''کفایةالاصول'' او از کتب‌ درسی‌ حوزوی‌ است‌ و افزون بر یک‌صد حاشیه و شرح دارد. آخوند حامی‌ و هدایت‌‌کنندۀ‌ فعالیت‌های‌ ترقی‌خواهانۀ‌ زمان‌ خود بود. تأسیس‌ مدارسی‌ با آموزش‌ زبان‌های‌ اروپایی‌ و ادبیات‌ فارسی‌ در نَجَف‌، انتشار مجلات‌ ُ''اخوَّت''‌، ''دُرةالنَّجف‌''، ''الْعِلْم‌'' در آن‌ شهر، تحریم‌ کالاهای‌ فرنگی‌ برای‌ حمایت‌ از صنایع‌ داخلی‌ ایران‌ و اعزام‌ مُبَلِّغ‌ به‌ روستاهای‌ دوردست و‌ عشایر عراق برای‌ گسترش‌ آگاهی‌های‌ سیاسی‌ و اجتماعی‌ آنان‌ ازجمله‌ اقدامات‌ فرهنگی‌ اوست‌. وی‌ در قبال همۀ رویدادهای‌ مهم‌ سیاسی‌ جهان‌ اسلام‌ با ارسال‌ نامه‌، تلگراف‌ و اعلامیه‌ موضع‌گیری‌ می‌کرد که ازجمله باید به درخواست‌ از سلطان‌ عبدُالْحَمید دوم برای‌ برقراری‌ مشروطه‌ در عثمانی‌؛ اعلان‌ جهاد علیه‌ قوای‌ اشغالگر ایتالیایی‌ در [[لیبی]] و مخالفت‌ با اخذ وام‌ [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]] از [[روسیه]] در واقعۀ جنبش‌ مشروطیت‌ و بالاخره رهبری و هدایت جنبش مشروطیت در ایران، اشاره کرد. آخوند افزون‌ بر استفاده‌ از راهکارهای‌ مختلف‌ در هدایت‌ جنبش‌، سعی‌ می‌کرد تا [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه]] را با جنبش‌ مشروطیت هم‌سو کند، اما پس‌ از مخالفت‌ آشکار شاه‌ با آن‌، حکم‌ جهاد برضد وی‌ و قوای‌ روس‌ صادر کرد و این در حالی بود که‌ [[تبریز، شهر|تبریز]] در محاصره‌ آنان بود. با جلوس [[احمدشاه قاجار (تهران ۱۲۷۵ ـ پاریس ۱۳۰۸ش)|احمدشاه]]، او افزون‌ بر حمایت‌ از نظام‌ نوپای‌ مشروطه‌، همچنان‌ امور کشور را دنبال‌ می‌کرد و به‌ انحای‌ گوناگون‌ می‌کوشید تا جنبش در مسیری صحیح‌ حرکت کند‌. درپی‌ پیشروی‌ قوای‌ روس‌ تا قزوین‌ و تهدید پایتخت‌ و اولتیماتوم‌ به‌ ایران‌ و مشاهده‌ انحرافاتی‌ در عملکرد مسئولان‌ کشور او‌ اعلام‌ کرد که‌ برای‌ رهبری‌ امور از نزدیک‌، به‌ ایران‌ سفر خواهد کرد. اما صبح‌ روزِ حرکت‌، به‌‌طرزی‌ مشکوک‌ در نجف‌ درگذشت‌ و در همان‌جا به‌خاک سپرده شد. علاوه‌بر ''کفایةالاصول''، کتاب‌های دیگری از قبیل ''دررالفوائد''، ''القضا و الشهادات''، ''ذخیرةالعباد فی یوم‌المعاد''، ''روح‌الحیاة فی تلخیص نجاةالعباد'' و چندین رسالۀ مستقل در موضوعات فقهی و اصولی از آثار اوست.

&nbsp;

[[Category:دین اسلام]] [[Category:روحانیون و علمای برجسته]]