آذرگنداذ: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آذرگنداذ (Azargondaz) | |||
(یا: آدُروینداذ، آدرگُذُنبَذ) از بلندپایگان زمان قباد ساسانی و انوشیروان. قباد پس از بازگشت دوباره به حکومت، آذرگنداذ، از خاندان قدیمی گُشنَسپداذ، را به کنارنگی (مرزبانی)، که از مناصب هفت‌گانۀ | |||
(یا: آدُروینداذ، آدرگُذُنبَذ) از بلندپایگان زمان قباد ساسانی و [[انوشیروان|انوشیروان]]. قباد پس از بازگشت دوباره به حکومت، آذرگنداذ، از خاندان قدیمی گُشنَسپداذ، را به کنارنگی (مرزبانی)، که از مناصب هفت‌گانۀ دیوانی که خاص‌ِ هفت خاندانِ ممتاز زمان [[ساسانیان]] بود، برگزید. انوشیروان پس از سرکوبی خونین مزدکیان، از بیم برادران خود، همۀ آن‌ها را به همراه پسرانشان و همچنین پدربزرگ یا عموی خود، اسپبذ، را کشت. تنها قباد پسر خردسال ژم، برادرزادۀ انوشیروان، که نزد آذرگنداذ تربیت می‌شد، از این کشتار در امان ماند. زیرا آذرگنداذ به خواهش همسرش به انوشیروان، که دستور مرگ ژم را داده بود، به دروغ گفته بود که قباد در قید حیات نیست. چندسال بعد وهرام (بهرام)، پسر آذرگنداذ، حقیقت موضوع را برای انوشیروان باز گشود. انوشیروان آذرگنداذ را به قتل رساند و مقام کنارنگی را به پسر او بهرام داد. | |||
| | ||
---- | |||
[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:ایران باستان تا ورود اسلام]] | [[Category:تاریخ ایران]] [[Category:ایران باستان تا ورود اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۵
آذرگنداذ (Azargondaz)
(یا: آدُروینداذ، آدرگُذُنبَذ) از بلندپایگان زمان قباد ساسانی و انوشیروان. قباد پس از بازگشت دوباره به حکومت، آذرگنداذ، از خاندان قدیمی گُشنَسپداذ، را به کنارنگی (مرزبانی)، که از مناصب هفت‌گانۀ دیوانی که خاص‌ِ هفت خاندانِ ممتاز زمان ساسانیان بود، برگزید. انوشیروان پس از سرکوبی خونین مزدکیان، از بیم برادران خود، همۀ آن‌ها را به همراه پسرانشان و همچنین پدربزرگ یا عموی خود، اسپبذ، را کشت. تنها قباد پسر خردسال ژم، برادرزادۀ انوشیروان، که نزد آذرگنداذ تربیت می‌شد، از این کشتار در امان ماند. زیرا آذرگنداذ به خواهش همسرش به انوشیروان، که دستور مرگ ژم را داده بود، به دروغ گفته بود که قباد در قید حیات نیست. چندسال بعد وهرام (بهرام)، پسر آذرگنداذ، حقیقت موضوع را برای انوشیروان باز گشود. انوشیروان آذرگنداذ را به قتل رساند و مقام کنارنگی را به پسر او بهرام داد.