آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آقاخان دوم|نام=Agha Khan II|نام دیگر=|نام اصلی=علی‌شاه|نام مستعار=|لقب=آقاخان|زادروز=۱۸۳۰م|تاریخ مرگ=۱۸۸۵م|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=ایران، هند|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=پیشوای دینی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=عضو مجلس مقننه - رئیس جمعیت اتحاد اسلامی|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=آقاخان اول حسن‌علی‌شاه (پدر) - آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (پسر)|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت‌های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
آقاخان دوم، علی‌شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م) Agha Khan II, Ali Shah<br/> [[File:10149100.jpg|thumb|علی‌شاه آقاخان دوم]]چهل و هفتمین پیشوای [[اسماعیلیه|اسماعیلیان]] نزاری و دومین پیشوای آقاخانیه، فرزند [[آقاخان اول، حسن علی شاه (۱۲۱۹ـ بمبیی ۱۲۹۸ق)|آقاخان اول حسن‌علی‌شاه]] بود. در [[محلات، شهر|محلات]] متولد شد، و پس از شکست شورش پدرش در [[کرمان، شهر|کرمان]]، همراه او به [[هند]] رفت و در سند و [[بمبیی، شهر|بمبئی]] و [[کلکته]] سکونت کرد. دورۀ امامت او کوتاه و تنها پنج سال بود. وی عضو مجلس مقننه بمبئی بود و ریاست «جمعیت اتحاد اسلامی» را برعهده داشت. پس از مرگ او پسرش میر سلطان محمدشاه ملقب به «[[آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷)|آقاخان سوم]]» به امامت رسید. | |||
<br /> <!--10149100--> | <br /> <!--10149100--> | ||
---- | |||
[[Category:دین اسلام]] | |||
[[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۸
| آقاخان دوم Agha Khan II | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۳۰م |
| درگذشت | ۱۸۸۵م |
| محل زندگی | ایران، هند |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | پیشوای دینی |
| لقب | آقاخان |
| گروه مقاله | دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | آقاخان اول حسن‌علی‌شاه (پدر) - آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (پسر) |
آقاخان دوم، علی‌شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م) Agha Khan II, Ali Shah
چهل و هفتمین پیشوای اسماعیلیان نزاری و دومین پیشوای آقاخانیه، فرزند آقاخان اول حسن‌علی‌شاه بود. در محلات متولد شد، و پس از شکست شورش پدرش در کرمان، همراه او به هند رفت و در سند و بمبئی و کلکته سکونت کرد. دورۀ امامت او کوتاه و تنها پنج سال بود. وی عضو مجلس مقننه بمبئی بود و ریاست «جمعیت اتحاد اسلامی» را برعهده داشت. پس از مرگ او پسرش میر سلطان محمدشاه ملقب به «آقاخان سوم» به امامت رسید.