آملی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه|عنوان=سید حیدر آملی|نام=Sayyid Haydar Amoli|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=آمل ۷۲۰ق|تاریخ مرگ=پس از ۷۸۲ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=استرآباد، خراسان و اصفهان|شغل و تخصص اصلی=عارف و عالم شیعی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=وزیر فخرالدوله بن شاه کیخسرو|جوایز و افتخارات=|آثار=التأویلات در تفسیر قرآن؛ جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار؛ نص‌النصوص در شرح فصوص‌الحکم ابن عربی؛ الارکان فی فروع شرایع‌ اهل‌الایمان؛ اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة؛ امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید؛ محیط‌الاعظم|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} 
آمُلی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق)  Amoli, Sayyid Haydar   
آمُلی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق)  Amoli, Sayyid Haydar   


عارف و عالم شیعی امامی. از علویان مازندران بود و به صوفی آوازه داشت. برای تحصیل زادگاهش را ترک کرد و به استرآباد، خراسان و اصفهان رفت. سپس به آمل بازگشت و به وزارت فخرالدوله بن شاه کیخسرو رسید و جاه و جلال بسیار یافت. وی برای تزکیۀ نفس و تصفیۀ باطن، از مال و مقام و خانوادۀ خود درگذشت و مدتی به اصفهان رفت و به نورالدین اصفهانی دست ارادت داد. آن‌گاه قصد گزاردن حج کرد، اما به‌سبب بیماری در عراق ماندگار شد و از محضر [[علامه حلی|علامه حلّی]] و دیگر علما و عرفای شیعۀ امامیه بهره برد و از فخرالمحققین، فرزند علامه حلی، اجازه گرفت. سید حیدر آملی یکی از مهم‌ترین متفکرانی است که کوشید بین عرفان [[ابن عربی، محیی الدین (مرسیه ۵۶۰ـ دمشق ۶۳۸ق)|ابن عربی]] و معارف شیعی وحدت ایجاد کند و پیوند میان این دو را بیان کند.  
عارف و عالم شیعی امامی. از علویان [[مازندران]] بود و به صوفی آوازه داشت. برای تحصیل زادگاهش را ترک کرد و به [[استرآباد]]، [[خراسان]] و [[اصفهان، شهر|اصفهان]] رفت. سپس به [[آمل، شهر|آمل]] بازگشت و به وزارت فخرالدوله بن شاه کیخسرو رسید و جاه و جلال بسیار یافت. وی برای تزکیۀ نفس و تصفیۀ باطن، از مال و مقام و خانوادۀ خود درگذشت و مدتی به اصفهان رفت و به نورالدین اصفهانی دست ارادت داد. آن‌گاه قصد گزاردن [[حج]] کرد، اما به‌سبب بیماری در [[عراق]] ماندگار شد و از محضر [[علامه حلی|علامه حلّی]] و دیگر علما و عرفای شیعۀ [[امامیه]] بهره برد و از [[فخرالمحققین، محمد بن حسن (حله ۶۸۲ـ ۷۷۱ق)|فخرالمحققین]]، فرزند علامه حلی، اجازه گرفت. سید حیدر آملی یکی از مهم‌ترین متفکرانی است که کوشید بین عرفان [[ابن عربی، محیی الدین (مرسیه ۵۶۰ـ دمشق ۶۳۸ق)|ابن عربی]] و معارف شیعی وحدت ایجاد کند و پیوند میان این دو را بیان کند.  


از آثار اوست: ''التأویلات'' در تفسیر قرآن؛ ''جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار''؛ ''نص‌النصوص'' در شرح ''فصوص‌الحکم'' ابن عربی؛ ''الارکان فی فروع شرایع‌ اهل‌الایمان''؛ ''اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة''؛ ''امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید''؛ ''محیط‌الاعظم''.
از آثار اوست: ''التأویلات'' در تفسیر قرآن؛ ''جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار''؛ ''نص‌النصوص'' در شرح ''فصوص‌الحکم'' ابن عربی؛ ''الارکان فی فروع شرایع‌ اهل‌الایمان''؛ ''اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة''؛ ''امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید''؛ ''محیط‌الاعظم''.
<br /> &nbsp;
----
----
<br/> &nbsp;


[[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] [[Category:عرفان]] [[Category:اشخاص و فرقه ها]]
[[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] [[Category:عرفان]] [[Category:اشخاص و فرقه ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۵

سید حیدر آملی
Sayyid Haydar Amoli
زادروز آمل ۷۲۰ق
درگذشت پس از ۷۸۲ق
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل استرآباد، خراسان و اصفهان
شغل و تخصص اصلی عارف و عالم شیعی
آثار التأویلات در تفسیر قرآن؛ جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار؛ نص‌النصوص در شرح فصوص‌الحکم ابن عربی؛ الارکان فی فروع شرایع‌ اهل‌الایمان؛ اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة؛ امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید؛ محیط‌الاعظم
گروه مقاله دین اسلام

آمُلی، سید حیدر (آمل ۷۲۰ـ پس از ۷۸۲ق) Amoli, Sayyid Haydar

عارف و عالم شیعی امامی. از علویان مازندران بود و به صوفی آوازه داشت. برای تحصیل زادگاهش را ترک کرد و به استرآباد، خراسان و اصفهان رفت. سپس به آمل بازگشت و به وزارت فخرالدوله بن شاه کیخسرو رسید و جاه و جلال بسیار یافت. وی برای تزکیۀ نفس و تصفیۀ باطن، از مال و مقام و خانوادۀ خود درگذشت و مدتی به اصفهان رفت و به نورالدین اصفهانی دست ارادت داد. آن‌گاه قصد گزاردن حج کرد، اما به‌سبب بیماری در عراق ماندگار شد و از محضر علامه حلّی و دیگر علما و عرفای شیعۀ امامیه بهره برد و از فخرالمحققین، فرزند علامه حلی، اجازه گرفت. سید حیدر آملی یکی از مهم‌ترین متفکرانی است که کوشید بین عرفان ابن عربی و معارف شیعی وحدت ایجاد کند و پیوند میان این دو را بیان کند.

از آثار اوست: التأویلات در تفسیر قرآن؛ جامع‌الاسرار و منبع‌الانوار؛ نص‌النصوص در شرح فصوص‌الحکم ابن عربی؛ الارکان فی فروع شرایع‌ اهل‌الایمان؛ اسرارالشریعة و اطوارالطریقة و انوارالحقیقة؛ امثلة‌التوحید و ابنیة‌التجرید؛ محیط‌الاعظم.