آوای ترکیبی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آوای ترکیبی (combination tone)
در موسیقی‌، پدیده‌ای‌ آکوستیکی‌ که‌ در آن‌ هنگامی‌که‌ دو نت‌ با صدای‌ بلند هم‌زمان‌ به‌صدا درمیآیند، آوای ضعیف سومی هم به گوش میرسد. فرکانس این آوای ترکیبی تفاوت بین فرکانسهای عددی آن دو نت است. مثلاً اگر نت الف برابر با ۵۰۰ هرتس و نت ب برابر با ۳۰۰ هرتس باشد، آوای ترکیبی آنها ۲۰۰ هرتس = ۳۰۰ هرتس ـ ۵۰۰ هرتس خواهد بود. آواهای ترکیبی اغلب در موسیقی الکترونیک[۱] به کار گرفته و ایجاد میشوند.



  1. electronic music