آیت احمد، حسین (۱۹۲۶): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (Added English title to display title and first line) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
Ayat Ahmed, Hossein | |||
آیت احمد، حسین (۱۹۲۶- لوزان ۲۰۱۵م)<br/> سیاستمدار و ناسیونالیست الجزایری. درخلال جنگ استقلال عضو جبهۀ آزادی‌بخش ملی<ref>Front de Libération Nationale (FLN)</ref> و شورای ملی انقلاب الجزایر<ref>Conseil National de la Révolution Algérienne (CNRA)</ref> بود. مقامات مستعمراتی فرانسه، او را دستگیر کردند (۱۹۵۶) و تا ۱۹۶۲ در زندان به‌سر برد. پس از استقلال الجزایر نمایندۀ مجلس ملی شد، اما در ۱۹۶۳ کناره‌گیری کرد و حزب مخالف، جبهۀ نیروهای سوسیالیست<ref>Front des Forces Socialistes (FFS)</ref>، را سازماندهی کرد. هنگامی‌که تلاش می‌کرد از قبائلیه<ref>Kabylia</ref>، زادگاهش، نبرد برضد رژیم بن بلا<ref>Ben Bella</ref> را آغاز کند، او را بازداشت و محکوم به مرگ کردند. در ۱۹۶۶ از زندان گریخت و کشورش را ترک کرد. قانونی‌شدن احزاب سیاسی در الجزایر به تبعید آیت احمد پایان داد (۱۹۸۹)، اما از انتقاد صریح او از شیوۀ غیردموکراتیک ادارۀ کشور ممانعت نکرد. | آیت احمد، حسین (۱۹۲۶- لوزان ۲۰۱۵م)<br/> سیاستمدار و ناسیونالیست الجزایری. درخلال جنگ استقلال عضو جبهۀ آزادی‌بخش ملی<ref>Front de Libération Nationale (FLN)</ref> و شورای ملی انقلاب الجزایر<ref>Conseil National de la Révolution Algérienne (CNRA)</ref> بود. مقامات مستعمراتی فرانسه، او را دستگیر کردند (۱۹۵۶) و تا ۱۹۶۲ در زندان به‌سر برد. پس از استقلال الجزایر نمایندۀ مجلس ملی شد، اما در ۱۹۶۳ کناره‌گیری کرد و حزب مخالف، جبهۀ نیروهای سوسیالیست<ref>Front des Forces Socialistes (FFS)</ref>، را سازماندهی کرد. هنگامی‌که تلاش می‌کرد از قبائلیه<ref>Kabylia</ref>، زادگاهش، نبرد برضد رژیم بن بلا<ref>Ben Bella</ref> را آغاز کند، او را بازداشت و محکوم به مرگ کردند. در ۱۹۶۶ از زندان گریخت و کشورش را ترک کرد. قانونی‌شدن احزاب سیاسی در الجزایر به تبعید آیت احمد پایان داد (۱۹۸۹)، اما از انتقاد صریح او از شیوۀ غیردموکراتیک ادارۀ کشور ممانعت نکرد. | ||
نسخهٔ ۱۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۰
Ayat Ahmed, Hossein
آیت احمد، حسین (۱۹۲۶- لوزان ۲۰۱۵م)
سیاستمدار و ناسیونالیست الجزایری. درخلال جنگ استقلال عضو جبهۀ آزادی‌بخش ملی[۱] و شورای ملی انقلاب الجزایر[۲] بود. مقامات مستعمراتی فرانسه، او را دستگیر کردند (۱۹۵۶) و تا ۱۹۶۲ در زندان به‌سر برد. پس از استقلال الجزایر نمایندۀ مجلس ملی شد، اما در ۱۹۶۳ کناره‌گیری کرد و حزب مخالف، جبهۀ نیروهای سوسیالیست[۳]، را سازماندهی کرد. هنگامی‌که تلاش می‌کرد از قبائلیه[۴]، زادگاهش، نبرد برضد رژیم بن بلا[۵] را آغاز کند، او را بازداشت و محکوم به مرگ کردند. در ۱۹۶۶ از زندان گریخت و کشورش را ترک کرد. قانونی‌شدن احزاب سیاسی در الجزایر به تبعید آیت احمد پایان داد (۱۹۸۹)، اما از انتقاد صریح او از شیوۀ غیردموکراتیک ادارۀ کشور ممانعت نکرد.