ابدالی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَبدالی
قبیلۀ بزرگ افغان، از قبایل پشتون، مرکب از صدها طایفه و تیره، ساکن ولایت قندهار و اطراف رودخانۀ ترنک و بعضی نواحی هرات. جمعیت این قبیله در سال‌های سلطنت محمد نادرشاه، بیش از ۱۵‌هزار خانوار بود. ییلاق چادرنشینان ابدالی در حوالی بادغیس و قشلاق آنان در اسفزار و بعضی توابع هرات بود. حکومت هرات از ۱۱۱۶ تا ۱۱۲۹ق در اختیار عبدالرحمان ابدالی فرزند حیات سلطان و پسرش اسدالله خان ابدالی بود. این هر دو به دست محمود افغان کشته شدند. نادرشاه پس از تصرف افغانستان چندهزار نفر از جوانان ابدالی را به سپاه خود وارد کرد. پس از قتل نادر بسیاری از ابدالیان به رهبری احمدخان فرزند محمدزمان‌خان ابدالی به هرات بازگشتند و عده‌ای به رهبری اعظم‌خان ابدالی در ایران باقی ماندند. احمدخان در قندهار به سلطنت افغانستان منصوب شد. سلسلۀ او در ‌۱۲۵۸‌ق/۱۸۴۲‌م با همکاری دوست‌محمدخان بارکزایی و ارتش انگلیس برافتاد. نیز ← درّانی