از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
ابراهیم بَدَخْشانی (دهلی ۱۰۸۷ـ لکهنو ۱۱۶۰ق)
شاعر فارسی‌گوی شبه‌قاره. یک‌چند در دربار اورنگ‌زیب گورکانی بود. مرید میرجلال‌الدین حسین بدخشانی، از مشایخ نقشبندیه، شد و از وی خرقۀ خلافت گرفت. از آثارش: شرحی بر نکات شاه نعمت‌الله ولی؛ احسن‌القصص که منظومۀ یوسف و زلیخاست.
