نمایش مبدأ برای ابن سعید حلی، یحیی (کوفه ۶۰۱ـ حله ۶۹۰ق)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=باب دیلن|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوزکریا نجیب‌الدین یحیی بن احمد هُذلی حِلی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=کوفه ۶۰۱ق|تاریخ مرگ=حله ۶۹۰ق|دوره زندگی=|ملیت=عرب|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فقیه امامی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=الجامع للشرایع؛ المدخل؛ نزهة‌الناظر|خویشاوندان سرشناس=ابن ادریس حلی (جد مادری)، یحیی بن حسن بن سعید (جد پدری) و محقق حلی (پسر عمو)|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}

ابنِ سعید حِلّی، یحیی (کوفه ۶۰۱ـ حله ۶۹۰ق)<br>
<p>(ابوزکریا نجیب‌الدین یحیی بن احمد هُذلی حِلی) فقیه امامی. به‌ سبب انتسابش به قبیله‌ای در [[مکه]] با نام هُذَیْل، به او هُذَلی نیز می‌گویند. پسر عموی [[محقق حلی، جعفر بن حسن (حله ۶۰۲ـ ۶۷۶ق)|محقق حلی]] وی از طرف مادر، نوه [[حلی، ابن ادریس|ابن ادریس حلی]] از فقهای شیعه است، پسر عموی [[محقق حلی، جعفر بن حسن (حله ۶۰۲ـ ۶۷۶ق)|محقق حلی]] و جدش یحیی بن حسن بن سعید بود، که گاه نام او سبب تشابه اسمی با جدش می‌شود، و احمد (پدر ابن سعید)، حسن (پدر محقق حلی) و محمد بن یحیی از فرزندان او بودند. نزد ابن زهرۀ حلی، [[ابن نما، محمد بن جعفر ( ـ نجف ۶۴۵ق)|ابن نمای حلی]]، سید فخار موسوی و شیخ محمد بن ابی‌البرکات درس خواند. در کلاس‌های درس محقق حلی نیز شرکت می‌کرد. گویا محقق حلی در جمع شاگردانش، سدیدالدین حلی، پدر علامه حلی، و مفیدالدین محمد بن جهیم را در [[اصول فقه]] و [[کلام]] بر او ترجیح می‌داد. عبدالکریم بن طاووس، حسن بن داود حلی، سید محمد علوی و [[علامه حلی، حسن بن یوسف (حله ۶۴۸ـ۷۲۶ق)|علامۀ حلی]] از شاگردان او بودند. در ادبیات عرب نیز اشتهار داشت. از آثار اوست ''الجامع للشرایع؛ المدخل؛ نزهة‌الناظر''.</p>
<br><!--11034700-->
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:تاریخ و فرهنگ تشیع]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:فقه و اصول و احکام]]