نمایش مبدأ برای ابومنصور معمری ( ـ پس از ۳۴۶ق)


اَبومَنصور مُعَمِّری (  ـ پس از ۳۴۶ق)<br>
<p>دولتمرد ایرانی و مؤلفِ کهن‌ترین روایت منثور از ''شاهنامه''. در وزارت [[ابومنصور محمد بن عبدالرزاق ( ـ۳۵۰ق)|ابومنصور محمد بن عبدالرزاق]] (  ـ۳۵۰ق)، سپهسالار [[خراسان]] بود و هنگامی که ابومنصور گروهی از دانایان خراسان را به تألیف ''شاهنامه'' فراخواند، ابومنصور معمری را به سرپرستی آن برگزید. پس از تألیف کتاب، ابومنصور مقدمه‌ای بر آن نوشت (۳۴۶ق) که در شمار کهن‌ترین آثار تاریخ‌دار نثر فارسی و از منابع اصلی [[فردوسی طوسی، ابوالقاسم (طوس ۳۲۹ـ ۴۱۷/۴۱۱ق)|فردوسی]] در سرودن ''شاهنامه'' بوده است.</p>
<br><!--11082100-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]]