ابونصر عراق، منصور بن علی (قرن ۴ق)
ابونَصْرِ عراق، منصور بن علی (قرن ۴ق)
منجم و ریاضیدان. شاگرد ابوالوفای بوزجانی و معلم بیرونی و از خاندان ابن عراق، حاکمان خوارزم پیش از غزنویان، بود. سلطان محمود غزنوی پس از فتح خوارزم در ۴۰۸ق او را به تهمت ارتداد کشت. به بازبینی نسخۀ عربی اُکَر منلائوس شهرت دارد. رسالههای بازمانده از او ازجمله در باب اسطرلاب، برخی مشکلات زیجهای پیش از خود، راه حل یکی از مشکلات اصول اقلیدس است. بیرونی او را کاشف شماری استدلالهای ریاضی و صاحب روشی برای تعیین نقطۀ اوج خورشید میداند.