نمایش مبدأ برای ابوهاشم جبایی، عبدالسلام بن ابوعلی (247ـ321ق)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان = ابوهاشم جُبّایی 
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز= 
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی = متكلم معتزلی
|شغل و تخصص های دیگر= 
|سبک = 
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات = 
|آثار = المسائل البَغداديات؛ الجامعُ‌الكبير؛ الجامع‌الصغير؛ الانسان؛ العرض؛ الطبايع و النَّقضُ علي القائِلينَ بِها؛ الاجتهاد؛ کتاب‌الابواب الكَبير

|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =فلسفه، منطق و کلام
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =مؤسس فرقة بهشميه
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
<br /> ابوهاشم جُبّایی، عبدالسلام بن ابوعلی (۲۴۷ـ۳۲۱ق)

متکلم معتزلی و مؤسس فرقه بهشمیه. پیش از ورود به [[بغداد]] (۳۱۴ق) در شهر [[عسکرمکرم|عسکر مکرم]] (واقع در [[خوزستان]]) مقیم بود و حلقه درس داشت. با برخی از آراء پدرش اختلاف نظر داشت. پس از درگذشت پدرش به ریاست معتزله [[بصره]] رسید. [[ابورشید نیشابوری، سعید بن محمد (پیش از ۳۴۵ـ ری پس از ۴۱۵ق)|ابورشید نیشابوری]] در المسائل از جهان‌شناسی ابوهاشم دادِ سخن داده است. مردی خوش‌خلق و منیع‌الطبع بود. [[صاحب بن عباد]] از اتباع وی بود. مبتکر پیرایش و اصلاح هوشمندانه در نظریه صفات باری‌تعالی است که به نظریه «احوال» شهرت دارد. او معتقد بود که هیچ‌یک از احکام شرعی که توسط پیامبر بیان شده به اجتهاد آن حضرت مستند نبوده است. افعال انسان آفریده خود انسان است و قدرت بر فعل، قبل از عمل به فعل در انسان موجود است. از شاگردان او می‌توان از ابوعلی بن خلاد، ابوعبدالله حسین بصری، ابوالقاسم سیرافی و ابوعمران سیرافی نام برد. از آثارش: ''المسائل البَغدادیات''؛ ''الجامعُ‌الکبیر''؛ ''الجامع‌الصغیر''؛ ''الانسان''؛ ''العرض''؛ ''الطبایع و النَّقضُ علی القائِلینَ بِها''؛ ''الاجتهاد''؛ ''کتاب‌الابواب الکَبیر''.

<br /> <!--42202200-->

[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] 
[[Category:کلام – اشخاص و فرقه ها و آثار]]