احصار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِحْصار

اصطلاحی در فقه؛ ناتوانی در ادامۀ اعمال حج یا عُمره بعد از احرام به سبب بیماری. به فرد ناتوان محصور یا مُحصر گویند. در این‌که احصار با صد (جلوگیری‌کردن از ادامۀ اعمال از سوی فردی دیگر) یکی است یا نه، اختلاف وجود دارد. محصور، از محرّمات احرام، با قربانی و تقصیر به درمی‌آید جز از تحریم زن، که برای حلال‌شدن زن برای او لازم است که خود یا نایب او، طواف نساء را در آینده انجام دهند. بیشتر فقیهان می‌گویند باید قربانی را در عمره به مکه و در حج به مِنی بفرستند تا در آن‌جا قربانی کنند.