احمدی، مرتضی (تهران ۱۳۰۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =باباشمل (بازیگر) | |آثار =باباشمل (بازیگر)، آرایشگاه زیبا (1369)، تهران ۱۱- ۵۹۵ ج ۴۸ (1376-1375)، شکرستان (۱۳۸۷–۱۳۹۲) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[پرونده:11138700- 2.jpg|جایگزین=مرتضی احمدی|بندانگشتی|مرتضی احمدی|260x260پیکسل]] | [[پرونده:11138700- 2.jpg|جایگزین=مرتضی احمدی|بندانگشتی|مرتضی احمدی|260x260پیکسل]] | ||
[[پرونده:11138700 .jpg|جایگزین=مرتضی احمدی|بندانگشتی|مرتضی احمدی]] | [[پرونده:11138700 .jpg|جایگزین=مرتضی احمدی|بندانگشتی|مرتضی احمدی]] | ||
پیش‌پرده‌خوان و بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران. فعالیتش را از ۱۳۲۱ش در تئاتر فرهنگ و تئاتر پارس با پیش‌پرده‌‌خوانی قطعه‌های فکاهی و انتقادی آغاز کرد. این پیش‌پرده‌ها در مواردی که آمیخته به گوشه و کنایه‌های اجتماعی و انتقادی بود، حاضران را به‌وجد می‌آورد. برخی از پیش‌پرده‌هایی که در دهۀ ۱۳۳۰ اجرا کرده عبارت‌‌اند از ''اقلیت و اکثریت''، ''کارمند دون‌پایه''، ''حمال و گارسن کافه''، که شعر آن‌ها سرودۀ [[خطیبی، پرویز (تهران ۱۳۰۲ـ لوس آنجلس ۱۳۷۲ش)|پرویز خطیبی]] بود. در نمایش‌‌های ''[[عروسی فیگارو]]'' اثر [[بومارشه، پیر (۱۷۳۲ـ۱۷۹۹)|بومارشه]]، ''خسیس''، ''مریض خیالی'' هر دو نوشتۀ [[مولیر]]، ''مشهدی عباد''، از [[حاجی بیگوف، عزیر (شوشای ۱۸۸۵ـ۱۹۴۸)|عُزیر حاجی‌بیگوف]]، و ''هزارویک شب'' نیز ایفای نقش کرده است. مرتضی احمدی همچنین کارشناس موسیقی مطربی قدیم تهران بود و با صفحه معروف ''گل‌پری جون'' شهرت یافت که کلام و آهنگ این ترانه از هنرپیشه نامدار تئاتر آن زمان اصغر تفکری (۱۲۹۰ـ۱۳۳۹ش) است. از ۱۳۲۳ خواننده و بازیگر رادیو تهران بود، و از ۱۳۳۳ با بازی در فیلم ''ماجرای زندگی'' به فعالیت در سینما روآورد، و در فیلم‌هایی مثل ''فریاد'' (۱۳۵۰)، ''[[باباشمل]]'' (۱۳۵۰)، ''مطرب'' (۱۳۵۱) و ''خانه خراب'' (۱۳۵۴)، بازی کرد. مرتضی احمدی در کتاب ''کهنه‌های همیشه نو'' (۱۳۸۰) تعدادی از ترانه‌های اصیل تخت‌حوضی را گرد آورده است. وی در دهۀ ۱۳۷۰ عمدۀ فعالیتش را در تلویزیون متمرکز کرد. | پیش‌پرده‌خوان و بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران. فعالیتش را از ۱۳۲۱ش در تئاتر فرهنگ و تئاتر پارس با پیش‌پرده‌‌خوانی قطعه‌های فکاهی و انتقادی آغاز کرد. این پیش‌پرده‌ها در مواردی که آمیخته به گوشه و کنایه‌های اجتماعی و انتقادی بود، حاضران را به‌وجد می‌آورد. برخی از پیش‌پرده‌هایی که در دهۀ ۱۳۳۰ اجرا کرده عبارت‌‌اند از ''اقلیت و اکثریت''، ''کارمند دون‌پایه''، ''حمال و گارسن کافه''، که شعر آن‌ها سرودۀ [[خطیبی، پرویز (تهران ۱۳۰۲ـ لوس آنجلس ۱۳۷۲ش)|پرویز خطیبی]] بود. در نمایش‌‌های ''[[عروسی فیگارو]]'' اثر [[بومارشه، پیر (۱۷۳۲ـ۱۷۹۹)|بومارشه]]، ''خسیس''، ''مریض خیالی'' هر دو نوشتۀ [[مولیر]]، ''مشهدی عباد''، از [[حاجی بیگوف، عزیر (شوشای ۱۸۸۵ـ۱۹۴۸)|عُزیر حاجی‌بیگوف]]، و ''هزارویک شب'' نیز ایفای نقش کرده است. مرتضی احمدی همچنین کارشناس موسیقی مطربی قدیم تهران بود و با صفحه معروف ''گل‌پری جون'' شهرت یافت که کلام و آهنگ این ترانه از هنرپیشه نامدار تئاتر آن زمان اصغر تفکری (۱۲۹۰ـ۱۳۳۹ش) است. از ۱۳۲۳ خواننده و بازیگر رادیو تهران بود، و از ۱۳۳۳ با بازی در فیلم ''ماجرای زندگی'' به فعالیت در سینما روآورد، و در فیلم‌هایی مثل ''فریاد'' (۱۳۵۰)، ''[[باباشمل]]'' (۱۳۵۰)، ''مطرب'' (۱۳۵۱) و ''خانه خراب'' (۱۳۵۴)، بازی کرد. مرتضی احمدی در کتاب ''کهنه‌های همیشه نو'' (۱۳۸۰) تعدادی از ترانه‌های اصیل تخت‌حوضی را گرد آورده است. وی در دهۀ ۱۳۷۰ عمدۀ فعالیتش را در تلویزیون متمرکز کرد. | ||
از سریال‌های تلویزیونی او: ''[[آرایشگاه زیبا]]'' (1369) به کارگردانی مرضیه برومند، ''کت و شلوار خواستگاری'' (1374) به کارگردانی سعید سلطانی، ''تهران ۱۱- ۵۹۵ ج ۴۸'' (1376-1375) به کارگردانی [[برومند، مرضیه (تهران ۱۳۳۰ش)|مرضیه برومند]]. | |||
در مجموعه ''شکرستان'' (۱۳۸۷–۱۳۹۲) به کارگردانی بابک نظری و سعید ضامنی راوی و | |||
صدا پیشه بود. | |||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۷
مرتضی احمدی (تهران ۱۳۰۳- 1393ش)
| مرتضی احمدی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۹۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| شغل و تخصص های دیگر | پیش پرده خوان |
| آثار | باباشمل (بازیگر)، آرایشگاه زیبا (1369)، تهران ۱۱- ۵۹۵ ج ۴۸ (1376-1375)، شکرستان (۱۳۸۷–۱۳۹۲) |
| گروه مقاله | سینما |
پیش‌پرده‌خوان و بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران. فعالیتش را از ۱۳۲۱ش در تئاتر فرهنگ و تئاتر پارس با پیش‌پرده‌‌خوانی قطعه‌های فکاهی و انتقادی آغاز کرد. این پیش‌پرده‌ها در مواردی که آمیخته به گوشه و کنایه‌های اجتماعی و انتقادی بود، حاضران را به‌وجد می‌آورد. برخی از پیش‌پرده‌هایی که در دهۀ ۱۳۳۰ اجرا کرده عبارت‌‌اند از اقلیت و اکثریت، کارمند دون‌پایه، حمال و گارسن کافه، که شعر آن‌ها سرودۀ پرویز خطیبی بود. در نمایش‌‌های عروسی فیگارو اثر بومارشه، خسیس، مریض خیالی هر دو نوشتۀ مولیر، مشهدی عباد، از عُزیر حاجی‌بیگوف، و هزارویک شب نیز ایفای نقش کرده است. مرتضی احمدی همچنین کارشناس موسیقی مطربی قدیم تهران بود و با صفحه معروف گل‌پری جون شهرت یافت که کلام و آهنگ این ترانه از هنرپیشه نامدار تئاتر آن زمان اصغر تفکری (۱۲۹۰ـ۱۳۳۹ش) است. از ۱۳۲۳ خواننده و بازیگر رادیو تهران بود، و از ۱۳۳۳ با بازی در فیلم ماجرای زندگی به فعالیت در سینما روآورد، و در فیلم‌هایی مثل فریاد (۱۳۵۰)، باباشمل (۱۳۵۰)، مطرب (۱۳۵۱) و خانه خراب (۱۳۵۴)، بازی کرد. مرتضی احمدی در کتاب کهنه‌های همیشه نو (۱۳۸۰) تعدادی از ترانه‌های اصیل تخت‌حوضی را گرد آورده است. وی در دهۀ ۱۳۷۰ عمدۀ فعالیتش را در تلویزیون متمرکز کرد.
از سریال‌های تلویزیونی او: آرایشگاه زیبا (1369) به کارگردانی مرضیه برومند، کت و شلوار خواستگاری (1374) به کارگردانی سعید سلطانی، تهران ۱۱- ۵۹۵ ج ۴۸ (1376-1375) به کارگردانی مرضیه برومند.
در مجموعه شکرستان (۱۳۸۷–۱۳۹۲) به کارگردانی بابک نظری و سعید ضامنی راوی و
صدا پیشه بود.