اخلاق محسنی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اخلاق مُحسنی

کتابی به فارسی در علم اخلاق، از کمال‌الدین حسین واعظ کاشفی ( ـ۹۱۰ق). اخلاق محسنی در ۴۰ باب، در سه موضوع سیاست مدرن، تدبیر منزل و اخلاق، از حکمت عملی نوشته شده است. واعظ کاشفی در نگارش آن از اخلاق ناصری و کلیله و دمنۀ نصرالله منشی بهره برده است. وی این کتاب را در ۹۰۰ق به پایان برد و به نام ابوالمحسن میرزا پسر سلطان حسین بایقرا (۸۷۳ـ۹۱۱ق)، اخلاق محسنی نامید. این کتاب به ویژه در هند شهرت فراوان داشته و بارها به چاپ رسیده و به اردو نیز ترجمه شده است. اخلاق محسنی، برگردان ترکی و انگلیسی و آلمانی (بخشی از آن) نیز دارد. در ایران بارها چاپ شده است.