اذرح

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اَذْرُح
ناحیه‌ای در شام میان پترا و معان. به سبب چند حادثه تاریخی در صدر اسلام شهرت یافت. اذرح یکی از اردوگاه‌های مهم سپاهیان روم و احتمالاً یکی از منزلگاه‌های کاروان‌های تجاری حجاز به سوی شام بوده. در سال ۹ق پیامبر گرامی اسلامی (ص) به همراه سپاهی از مسلمانان به سوی تبوک حرکت کرد و با اهالی اذرح و جریاب به شرط پرداخت جزیه، صلح کرد. یکی از علل شهرت آذرح در تاریخ اسلام، این بود که ظاهراً در محل اذرح برای حکمیت گرد آمدند. در جنگ صفین که لشکریان به نیرنگ عمروعاص، قرآن بر سرنهادند و دو سپاه را به حکمیت فرا خواندند اذرح همچون مآب، تبوک و مدین از سرزمین شراه به شمار می‎آمد. وجود چشمه‌های جوشان آب نشان از سرسبزی و خرمی آن منطقه دارد.