نمایش مبدأ برای ارتشتاران سالار


اَرتِشْتاران‌سالار <br>
<p>فرمانده کل سپاه ایران، در عصر [[ساسانیان|ساسانی]]. در منابع تاریخی، این لقب نخستین بار برای کاردار، یکی از پسران [[مهرنرسی|مِهرنِرسِه]]، بزرگ‌فرماندار ساسانی در روزگار [[یزدگرد ساسانی اول ( ـ ۴۲۰ م)|یزدگرد اول]] و [[بهرام ساسانی پنجم|بهرام پنجم ساسانی]]، به‌کار رفته است. سپس، در دورۀ [[قباد ساسانی اول|قُباد اول]] نیز سیاوُش، یکی از یاران نزدیک شاهنشاه ساسانی، به این مقام رسید. در متن پَهلَوی ''کارنامۀ اردشیر بابَکان'' نیز از این مقام یاد شده است. به گزارش طبری، رتبۀ ارتشتاران‌سالار از سپهبد بالاتر، و نزدیک به رتبۀ [[ارگبد|اَرگبد]] (مخصوص بعضی از اعضای خاندان شاهی ساسانی) بود. اشارۀ [[پروکوپیوس|پروکوپی‌یوس]] نشان می‌دهد که منصب ارتشتاران‌سالار، مقام چندان رایجی نبوده، و تنها به افراد ویژه‌ای اعطا می‌شده است. شاید ارتشتاران‌سالار لقب دیگر ایران‌سپهبد بوده است که [[خسرو انوشیروان]] این منصب را منسوخ کرد.</p>
<br><!--11176900-->
[[رده:امور نظامی و نظامی گری]]
[[رده:اصطلاحات و عناوین]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:ایران باستان تا ورود اسلام]]