نمایش مبدأ برای ارمنی، زبان


اَرْمَنی، زبان <br>زبانی از خانوادۀ [[هندواروپایی، زبان های|هندواروپایی]] در شاخۀ بالتیکی که بیش از ۸میلیون سخنگوی آن در ارمنستان و شهرهای [[ایران]]، [[ترکیه]]، [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]] زندگی می‌کنند. 

ارمنی‌ها زبان خود را هاپرن می‌نامند که به مرور زمان با زبان‌های اورارتیان، سوبارها، میتائیان و کسانی که پیش از آن‌ها در منطقه می‌زیستند مانند فریگیان در غرب و [[سکاها]] در شمال، درآمیخت. در این آمیزش برتری با دو زبان آرمه و هایاسا بود که منشاء زبان ارمنی امروزی به‌حساب می‌آیند. قبلاً برای نوشتن از خط آرامی، سریانی و یونانی استفاده می‌کردند و زبانی که تا قرن ۱۹ بدان سخن می‌گفتند «گرابار» نام داشت. در قرن ۱۹ زبان گفتاری و نوشتاری «آشخارهابار» در شرق، گرابار را کنار زد. تا این زمان دو گویش شرقی و غربی در [[ارمنستان]] رواج داشت. گویش‌های ارمنی فراوان بودند. اما برخی از آن‌ها که در ارمنستان غربی رواج داشتند، در سال‌های [[جنگ جهانی اول]] از میان رفتند. 

الفبای ارمنی تا پیش از قرن ۵م ۲۲ حرف داشت و به حروف دانیالی مشهور بود. در آن زمان کشیشی به نام مسروپ بر پایۀ خط یونانی (بیزانسی) و آرامی شمالی الفبای جدیدی برای زبان ارمنی وضع کرد. الفبای ارمنی دارای ۳۸ حرف است که مانند خط یونانی از چپ به راست نوشته می‌شود.
<br><!--11205500-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی غیرایران]]