اسموتس، یان (۱۸۷۰ـ۱۹۵۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =یان اسموتس | |عنوان =یان اسموتس | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۶: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =نخست وزیر | |سمت =وزیر کشور (۱۹۱۰ـ۱۹۱۲) - وزیر دفاع (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰) - وزیر دادگستری (۱۹۳۳ـ۱۹۳۹) - نخست وزیر افریقای جنوبی (۱۹۱۹ـ۱۹۲۴ و ۱۹۳۹ـ۱۹۴۸) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات =درجه فیلد مارشالی (۱۹۴۱) - نشان لیاقت (۱۹۴۷) | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}[[File:11330600.jpg|thumb|اسموتْس، يان]] | ||
اسموتْس، یان (۱۸۷۰ـ۱۹۵۰)(Smuts, Jan)<br /> | |||
نظامی و دولتمرد اهل افریقای جنوبی و نخست‌وزیر آن کشور (۱۹۱۹ـ۱۹۲۴ و ۱۹۳۹ـ۱۹۴۸). در هر دو جنگ جهانی حامی [[متفقین]] و از اعضای کابینۀ جنگی انگلستان (۱۹۱۷ـ ۱۹۱۸) بود. در دوران جنگ دوم افریقای جنوبی ([[جنگ بویرها|جنگ بوئر]]<ref>Boer War | |||
</ref>) از ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۲، فرماندهی نیروهای بوئر را در سرزمین بومی خود، کیپ کُلونی<ref>Cape Colony | </ref>) از ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۲، فرماندهی نیروهای بوئر را در سرزمین بومی خود، کیپ کُلونی<ref>Cape Colony | ||
</ref>، برعهده داشت. سپس تلاش کرد که مصالحه‌ای میان انگلستان و بوئرها پدید آورد. هنگام تأسیس اتحادیۀ افریقای جنوبی<ref> Union of South Africa</ref>، از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۲ وزیر کشور و از ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۰ وزیر دفاع شد. درخلال جنگ جهانی اول فرماندهی نیروهای افریقای جنوبی را برعهده داشت (۱۹۱۶ـ۱۹۱۷). از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ نخست‌وزیر و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ وزیر دادگستری بود. در آغاز جنگ جهانی دوم جانشین ژنرال هرتزوگ<ref> Hertzog </ref> در سِمت نخست‌وزیر شد و در ۱۹۴۱ به درجۀ فیلد مارشالی رسید. در ۱۹۴۷ نشان لیاقت<ref>Order of Merit | </ref>، برعهده داشت. سپس تلاش کرد که مصالحه‌ای میان انگلستان و بوئرها پدید آورد. هنگام تأسیس اتحادیۀ افریقای جنوبی<ref> Union of South Africa</ref>، از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۲ وزیر کشور و از ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۰ وزیر دفاع شد. درخلال [[جنگ جهانی اول]] فرماندهی نیروهای افریقای جنوبی را برعهده داشت (۱۹۱۶ـ۱۹۱۷). از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ نخست‌وزیر و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ وزیر دادگستری بود. در آغاز [[جنگ جهانی دوم]] جانشین ژنرال [[هرتزوگ، جیمز (۱۸۶۶ـ۱۹۴۲)|هرتزوگ]]<ref> Hertzog </ref> در سِمت نخست‌وزیر شد و در ۱۹۴۱ به درجۀ فیلد مارشالی رسید. در ۱۹۴۷ نشان لیاقت<ref>Order of Merit | ||
</ref> دریافت کرد. اگرچه در مقایسه با معاصرانش فردی انترناسیونالیست بود، طرفدار تبعیض نژادی به‌شمار می‌رفت و به نفع قانونی رأی داد که حقوق سیاهان و حق مالکیت را از آنان سلب می‌کرد. | </ref> دریافت کرد. اگرچه در مقایسه با معاصرانش فردی انترناسیونالیست بود، طرفدار تبعیض نژادی به‌شمار می‌رفت و به نفع قانونی رأی داد که حقوق سیاهان و حق مالکیت را از آنان سلب می‌کرد. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:امور نظامی و نظامی گری]] [[Category:اشخاص نظامی قرن 19 و20، سازمان ها و گروه ها]] [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آسیایی]] | [[Category:امور نظامی و نظامی گری]] | ||
[[Category:اشخاص نظامی قرن 19 و20، سازمان ها و گروه ها]] | |||
[[Category:تاریخ جهان]] | |||
[[Category:سایر کشورها و حکومت های آسیایی]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۹
| یان اسموتس Jan Smuts | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۰م |
| درگذشت | ۱۹۵۰م |
| ملیت | اهل آفریقای جنوبی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | فرمانده نظامی |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| جوایز و افتخارات | درجه فیلد مارشالی (۱۹۴۱) - نشان لیاقت (۱۹۴۷) |
اسموتْس، یان (۱۸۷۰ـ۱۹۵۰)(Smuts, Jan)
نظامی و دولتمرد اهل افریقای جنوبی و نخست‌وزیر آن کشور (۱۹۱۹ـ۱۹۲۴ و ۱۹۳۹ـ۱۹۴۸). در هر دو جنگ جهانی حامی متفقین و از اعضای کابینۀ جنگی انگلستان (۱۹۱۷ـ ۱۹۱۸) بود. در دوران جنگ دوم افریقای جنوبی (جنگ بوئر[۱]) از ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۲، فرماندهی نیروهای بوئر را در سرزمین بومی خود، کیپ کُلونی[۲]، برعهده داشت. سپس تلاش کرد که مصالحه‌ای میان انگلستان و بوئرها پدید آورد. هنگام تأسیس اتحادیۀ افریقای جنوبی[۳]، از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۲ وزیر کشور و از ۱۹۱۰ تا ۱۹۲۰ وزیر دفاع شد. درخلال جنگ جهانی اول فرماندهی نیروهای افریقای جنوبی را برعهده داشت (۱۹۱۶ـ۱۹۱۷). از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ نخست‌وزیر و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ وزیر دادگستری بود. در آغاز جنگ جهانی دوم جانشین ژنرال هرتزوگ[۴] در سِمت نخست‌وزیر شد و در ۱۹۴۱ به درجۀ فیلد مارشالی رسید. در ۱۹۴۷ نشان لیاقت[۵] دریافت کرد. اگرچه در مقایسه با معاصرانش فردی انترناسیونالیست بود، طرفدار تبعیض نژادی به‌شمار می‌رفت و به نفع قانونی رأی داد که حقوق سیاهان و حق مالکیت را از آنان سلب می‌کرد.