اسنل، ویلبرورد (۱۵۸۱ـ۱۶۲۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:11334700.jpg|بندانگشتی|ویلبرورد اسنل]]
اِسنِل، ویلبرورد (۱۵۸۱ـ۱۶۲۶)(Snel, Willebrord)
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ویلبرورد اسنل  
|عنوان =ویلبرورد اسنل  
خط ۹: خط ۶:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۵۸۱م
|زادروز=لیدن ۱۵۸۱م
|تاریخ مرگ=۱۶۲۶م
|تاریخ مرگ=۱۶۲۶م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
خط ۲۹: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}فیزیک‌دان و ریاضی‌دان هلندی. که قانون پایۀ شکست<ref>basic law of refraction
}}[[پرونده:11334700.jpg|بندانگشتی|ویلبرورد اسنل]]
اِسنِل، ویلبرورد (۱۵۸۱ـ۱۶۲۶م)(Snel, Willebrord)
 
فیزیک‌دان و ریاضی‌دان هلندی. که قانون پایۀ شکست<ref>basic law of refraction
</ref>، معروف به قانون اسنل<ref>Snell's law  
</ref>، معروف به قانون اسنل<ref>Snell's law  
</ref>، را در ۱۶۲۱ به‌دست آورد. او روش تعیین فاصله‌های مکانی را نیز با مثلث‌بندی<ref>triangulation</ref> پیدا کرد. در لیدن<ref> Leiden
</ref>، را در ۱۶۲۱م به‌دست آورد. او روش تعیین فاصله‌های مکانی را نیز با مثلث‌بندی<ref>triangulation</ref> پیدا کرد. در [[لیدن]]<ref> Leiden
</ref> زاده شد. در آن‌جا درس خواند و به مقام استادی رسید. در ۱۶۱۵، روش مثلث‌بندی را ابداع کرد. به این منظور، در آغاز خانۀ خود و برج‌های کلیساهای دوروبرش را به‌مثابۀ نقطه‌های مرجع<ref> reference points </ref> در نظر می‌گرفت. او برای تعیین زاویه از ربع دایره‌ای به‌ طول بیش از دو متر استفاده می‌کرد و با تشکیل شبکه‌ای از مثلث‌ها فاصلۀ بین دو شهر را که روی نصف‌النهار واحدی قرار داشتند به‌دست می‌آورد. با ‌همین روش، مقدار شعاع زمین را نیز با دقت تعیین کرد. قانون‌های توصیف‌کنندۀ بازتاب نور را از زمان باستان می‌شناختند، ولی اصول حاکم بر شکست نور چندان معلوم نبودند. قانون اسنل را ریاضی‌دان فرانسوی، دکارت<ref>Descartes</ref>، در ۱۶۳۷ منتشر کرد. بیان دکارت با بیان اسنل تفاوت داشت، ولی این اصول با قانون اسنل به‌آسانی فهم‌پذیر بود. مشخص نیست که دکارت از کار اسنل مطلع بود یا قانون شکست را مستقل از او کشف کرد.
</ref> زاده شد. در آن‌جا درس خواند و به مقام استادی رسید. در ۱۶۱۵م، روش مثلث‌بندی را ابداع کرد. به این منظور، در آغاز خانۀ خود و برج‌های کلیساهای دوروبرش را به‌مثابۀ نقطه‌های مرجع<ref> reference points </ref> در نظر می‌گرفت. او برای تعیین زاویه از ربع دایره‌ای به‌ طول بیش از دو متر استفاده می‌کرد و با تشکیل شبکه‌ای از مثلث‌ها فاصلۀ بین دو شهر را که روی نصف‌النهار واحدی قرار داشتند به دست می‌آورد. با ‌همین روش، مقدار شعاع زمین را نیز با دقت تعیین کرد. قانون‌های توصیف‌کنندۀ بازتاب نور را از زمان باستان می‌شناختند، ولی اصول حاکم بر شکست نور چندان معلوم نبودند. قانون اسنل را ریاضی‌دان فرانسوی، [[دکارت، رنه (۱۵۹۶ـ۱۶۵۰)|دکارت]]<ref>Descartes</ref>، در ۱۶۳۷ منتشر کرد. بیان دکارت با بیان اسنل تفاوت داشت، ولی این اصول با قانون اسنل به‌آسانی فهم‌پذیر بود. مشخص نیست که دکارت از کار اسنل مطلع بود یا قانون شکست را مستقل از او کشف کرد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۴

ویلبرورد اسنل
Willebrord Snel
زادروز لیدن ۱۵۸۱م
درگذشت ۱۶۲۶م
ملیت هلندی
تحصیلات و محل تحصیل لایدن
شغل و تخصص اصلی فیزیک دان
شغل و تخصص های دیگر ریاضی دان
گروه مقاله ریاضیات
ویلبرورد اسنل

اِسنِل، ویلبرورد (۱۵۸۱ـ۱۶۲۶م)(Snel, Willebrord)

فیزیک‌دان و ریاضی‌دان هلندی. که قانون پایۀ شکست[۱]، معروف به قانون اسنل[۲]، را در ۱۶۲۱م به‌دست آورد. او روش تعیین فاصله‌های مکانی را نیز با مثلث‌بندی[۳] پیدا کرد. در لیدن[۴] زاده شد. در آن‌جا درس خواند و به مقام استادی رسید. در ۱۶۱۵م، روش مثلث‌بندی را ابداع کرد. به این منظور، در آغاز خانۀ خود و برج‌های کلیساهای دوروبرش را به‌مثابۀ نقطه‌های مرجع[۵] در نظر می‌گرفت. او برای تعیین زاویه از ربع دایره‌ای به‌ طول بیش از دو متر استفاده می‌کرد و با تشکیل شبکه‌ای از مثلث‌ها فاصلۀ بین دو شهر را که روی نصف‌النهار واحدی قرار داشتند به دست می‌آورد. با ‌همین روش، مقدار شعاع زمین را نیز با دقت تعیین کرد. قانون‌های توصیف‌کنندۀ بازتاب نور را از زمان باستان می‌شناختند، ولی اصول حاکم بر شکست نور چندان معلوم نبودند. قانون اسنل را ریاضی‌دان فرانسوی، دکارت[۶]، در ۱۶۳۷ منتشر کرد. بیان دکارت با بیان اسنل تفاوت داشت، ولی این اصول با قانون اسنل به‌آسانی فهم‌پذیر بود. مشخص نیست که دکارت از کار اسنل مطلع بود یا قانون شکست را مستقل از او کشف کرد.

 


  1. basic law of refraction
  2. Snell's law
  3. triangulation
  4. Leiden
  5. reference points
  6. Descartes