اسکن کردن به روش ایزوتوپ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اِسکَن‌کردن به روش ایزوتوپ (radioisotope scanning) | اِسکَن‌کردن به روش ایزوتوپ (radioisotope scanning) | ||
کاربرد مواد رادیواکتیو (رادیوایزوتوپ‌ها یا نوکلوئیدهای رادیواکتیو) برای تشخیص دقیق بیماری. این روش اندازه و شکل اندام مورد نظر و وجود هرگونه اشکال در آن برای جذب مادۀ رادیواکتیو را نشان می‌دهد. وجود چنین اشکالی در بدن معمولاً نشانۀ وجود بیماری است. تخصص معروف به پزشکی هسته‌ای از میل ترکیبی عناصر شیمیایی مختلف با بخش‌های خاصی از بدن بهره می‌برد. مثلاً، یُد همواره به غدۀ تیروئید می‌رود. این مواد پس از رادیواکتیوشدن به‌طریقۀ خوراکی یا تزریقی وارد بدن شده، و سپس روی اسکنرهایی که براساس اصل تابش‌سنج گایگر کار می‌کنند، ردیابی می‌شوند. اطلاعات تشخیصیِ به‌دست‌آمده از اسکن‌کردن به روش رادیوایزوتوپ، به سنتی‌گرام<ref>scintigram</ref> معروف است. | کاربرد مواد رادیواکتیو (رادیوایزوتوپ‌ها یا نوکلوئیدهای رادیواکتیو) برای تشخیص دقیق بیماری. این روش اندازه و شکل اندام مورد نظر و وجود هرگونه اشکال در آن برای جذب مادۀ رادیواکتیو را نشان می‌دهد. وجود چنین اشکالی در بدن معمولاً نشانۀ وجود بیماری است. تخصص معروف به پزشکی هسته‌ای از میل ترکیبی عناصر شیمیایی مختلف با بخش‌های خاصی از بدن بهره می‌برد. مثلاً، یُد همواره به غدۀ [[تیرویید|تیروئید]] می‌رود. این مواد پس از رادیواکتیوشدن به‌طریقۀ خوراکی یا تزریقی وارد بدن شده، و سپس روی اسکنرهایی که براساس اصل تابش‌سنج گایگر کار می‌کنند، ردیابی می‌شوند. اطلاعات تشخیصیِ به‌دست‌آمده از اسکن‌کردن به روش رادیوایزوتوپ، به سنتی‌گرام<ref>scintigram</ref> معروف است. | ||
| | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:پزشکی]] [[Category:شیوه های تشخیص و درمان]] | [[Category:پزشکی]] | ||
[[Category:شیوه های تشخیص و درمان]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۶
اِسکَن‌کردن به روش ایزوتوپ (radioisotope scanning)
کاربرد مواد رادیواکتیو (رادیوایزوتوپ‌ها یا نوکلوئیدهای رادیواکتیو) برای تشخیص دقیق بیماری. این روش اندازه و شکل اندام مورد نظر و وجود هرگونه اشکال در آن برای جذب مادۀ رادیواکتیو را نشان می‌دهد. وجود چنین اشکالی در بدن معمولاً نشانۀ وجود بیماری است. تخصص معروف به پزشکی هسته‌ای از میل ترکیبی عناصر شیمیایی مختلف با بخش‌های خاصی از بدن بهره می‌برد. مثلاً، یُد همواره به غدۀ تیروئید می‌رود. این مواد پس از رادیواکتیوشدن به‌طریقۀ خوراکی یا تزریقی وارد بدن شده، و سپس روی اسکنرهایی که براساس اصل تابش‌سنج گایگر کار می‌کنند، ردیابی می‌شوند. اطلاعات تشخیصیِ به‌دست‌آمده از اسکن‌کردن به روش رادیوایزوتوپ، به سنتی‌گرام[۱] معروف است.
- ↑ scintigram