نمایش مبدأ برای اشترن، اوتو (۱۸۸۸ـ۱۹۶۹)

{{جعبه زندگینامه|عنوان=اوتو اشترن|نام=Otto Stern|نام دیگر=|نام اصلی=آمالیه آلور|نام مستعار=|لقب=|زادروز=سوهرو، سیلزی ۱۸۸۸م|تاریخ مرگ=۱۹۶۹م|دوره زندگی=|ملیت=نروژی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فیزیک‌دان|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=استاد دانشگاه هامبورگ شد و مدیریت انستیتوی شیمی‌فیزیک|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فیزیک و مکانیک|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:11353000.jpg|بندانگشتی|اوتو اشترن]]
اِشتِرن، اوتو (۱۸۸۸ـ۱۹۶۹م)(Stern, Otto)<br /> فیزیک‌دان آلمانی. با دستگاه اشترن ـ گرلاخ<ref>Stern-Gerlach apparatus 
</ref>، خواص موج‌گونۀ [[ذره بنیادی|ذرات بنیادی]]<ref>elementary particle</ref> را نیز در کنار خواص مادی آن‌ها نشان داد. او به سبب دست‌یابی به روش پرتو مولکولی<ref> molecular-ray </ref> برای تحقیق دربارۀ ذرات بنیادی و کشف گشتاور مغناطیسی<ref>magnetic moment </ref> پروتون، [[نوبل، جایزه|جایزۀ نوبل]] فیزیک ۱۹۴۳ را دریافت کرد. اشترن در سوهرو<ref>Sohrau </ref>، واقع در [[سیلزی]]<ref>Silesia </ref> زاده شد که اکنون در زوری<ref>Zory </ref> [[لهستان]] واقع است. در چندین دانشگاه آلمان درس خواند و سپس، در [[پراگ]]<ref>Prague</ref> و [[زوریخ، شهر|زوریخ]] با [[اینشتین، آلبرت (۱۸۷۹ـ۱۹۵۵)|آلبرت اینشتین]] همکاری کرد. در ۱۹۲۳، استاد دانشگاه هامبورگ شد و مدیریت انستیتوی شیمی‌فیزیک<ref> Institute of Physical Chemistry </ref> را برعهده گرفت. در ۱۹۳۳ با برآمدن نازی‌ها، به [[امریکا، ایالات متحده|ایالات متحد امریکا]] مهاجرت کرد و در بنیاد فنی کارنگی<ref>Carnegie Technical Institute</ref>، واقع در پیتسبرگ<ref> Pittsburgh </ref>، بخش مطالعات باریکه‌های مولکولی<ref>molecular beam</ref> را دایر کرد. در ۱۹۲۰، با همکاری والتر گرلاخ<ref> Walther Gerlach </ref> (۱۸۹۹ـ۱۹۷۹) آزمایش اشترن ـ گرلاخ را انجام داد. در این آزمایش، باریکۀ ظریفی از اتم‌های نقره را از یک [[میدان مغناطیسی]] قوی می‌گذرانند. این باریکه، بنابر پیش‌بینی نظریۀ کلاسیک، باید در میدان گسترش پیدا کند و پهن‌تر شود، اما بنابه نظریۀ کوانتومی<ref>quantum theory</ref>، این باریکه باید به صورت دو باریکۀ جدا از هم شکافته شود. نتیجۀ آزمایش شکافته‌شدن باریکه را تأیید کرد و اولین شاهد انکارناپذیر بر کوانتش فضایی بود. پدیدۀ کوانتش فضایی<ref> space quantization </ref> بدین‌معنی است که رفتار بعضی اتم‌ها در میدان مغناطیسی به صورت آهن‌رباهایی بسیار کوچک است و نسبت به جهت میدان مغناطیسی جهت‌گیری‌های خاص دارند. اشترن برای بهترکردن روش کار باریکۀ مولکولی به تحقیقات خود ادامه داد و در ۱۹۳۱، ماهیت موجی ذرات موجود در باریکه را آشکارسازی کرد. در ۱۹۳۳، گشتاور مغناطیسی [[پروتون]]<ref>proton </ref> و [[دوترون]]<ref>deuteron</ref> را اندازه‌گیری کرد و نشان داد که گشتاور مغناطیسی پروتون&nbsp;۲.۵ برابر مقدار محاسبه‌شده است.

&nbsp;

----

[[Category:فیزیک و مکانیک]] 
[[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]
<references />