اشتهای اصفهانی، عبدالله (اصفهان ۱۲۴۵ـ ۱۲۸۹ق)

اِشتِهایِ اِصفهانی، عبدالله (اصفهان ۱۲۴۵ـ ۱۲۸۹ق)

متخلص به اشتها و سرگشته، شاعر و خوشنویس ایرانی. پدرش در زمان آقا محمدخان قاجار از گرجستان به ایران کوچید. در جوانی علوم‌ ادبی را فراگرفت و سپس به تعلیم فرزندان خاندان صدر پرداخت. عضو انجمن ادبی «ابوالفقرا» بود. اشعار او به پیروی از سروده‌های بسحاق اطعمه بیشتر در وصف خوراکی‌هاست. چاپ انتقادی دیوان او به کوشش امین‌ خضرایی (واله) به چاپ رسیده است (۱۳۷۰ش).