اصفیا، صفی (تهران ۱۲۹۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اصفیا، صفی (تهران ۱۲۹۵-1387ش)<br/> [[File:11377400.jpg|thumb|اصفيا، صفي]]
اصفیا، صفی (تهران ۱۲۹۵-1387ش)<br /> [[File:11377400.jpg|thumb|اصفیا، صفی]]


مهندس و دولتمرد ایرانی. پس از اخذ مدرک دیپلم و موفقیت در مسابقۀ اعزام محصل به خارج، به فرانسه رفت و در مدرسۀ پلی‌تکنیک تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، استاد دانشکدۀ فنی شد (۱۳۱۸ش) و به تدریس پرداخت و هم‌زمان در چند سازمان دولتی هم مشاور بود. در ۱۳۳۳ به سازمان برنامه دعوت شد و مدتی سمت مشاور عالی داشت تا این‌که به معاونت فنی سازمان برنامه رسید و سرانجام به قائم‌مقامی و مدیرعاملی سازمان برنامه ارتقا یافت. از ۱۳۴۷ به مدت نُه سال وزیر مشاور و نایب نخست‌وزیر در امور عمرانی بود. کتاب ''فرهنگ اصطلاحات جغرافیایی'' حاصل همکاری او با کسانی چون احمد آرام، حسین گل گلاب، غلامحسین مصاحب، و مصطفی مقربی است.<br/> <!--11377400-->
مهندس و دولتمرد ایرانی. پس از اخذ مدرک دیپلم و موفقیت در مسابقۀ اعزام محصل به خارج، به [[فرانسه]] رفت و در مدرسۀ پلی‌تکنیک تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، استاد دانشکدۀ فنی شد (۱۳۱۸ش) و به تدریس پرداخت و هم‌زمان در چند سازمان دولتی هم مشاور بود. در ۱۳۳۳ به سازمان برنامه دعوت شد و مدتی سمت مشاور عالی داشت تا این‌که به معاونت فنی سازمان برنامه رسید و سرانجام به قائم‌مقامی و مدیرعاملی سازمان برنامه ارتقا یافت. از ۱۳۴۷ به مدت نُه سال وزیر مشاور و نایب نخست‌وزیر در امور عمرانی بود. کتاب ''فرهنگ اصطلاحات جغرافیایی'' حاصل همکاری او با کسانی چون [[آرام، احمد (تهران ۱۲۸۳ـ امریکا ۱۳۷۷ش)|احمد آرام]]، [[گل گلاب، حسین (تهران ۱۲۷۴ـ۱۳۶۳ش)|حسین گل گلاب]]، [[مصاحب، غلام حسین (تهران ۱۲۸۹ـ ۱۳۵۸ش)|غلامحسین مصاحب]]، و [[مقربی، مصطفی (تهران ۱۲۹۵ـ لندن ۱۳۷۷ش)|مصطفی مقربی]] است.<br /> <!--11377400-->


[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]] [[Category:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]] [[Category:اشخاص و موسسات]]
[[Category:تاریخ ایران]]  
[[Category:دورۀ پهلوی]]  
[[Category:فرهنگ نامه و مرجع نویسی]]  
[[Category:اشخاص و موسسات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۵

اصفیا، صفی (تهران ۱۲۹۵-1387ش)

اصفیا، صفی

مهندس و دولتمرد ایرانی. پس از اخذ مدرک دیپلم و موفقیت در مسابقۀ اعزام محصل به خارج، به فرانسه رفت و در مدرسۀ پلی‌تکنیک تحصیل کرد. پس از بازگشت به ایران، استاد دانشکدۀ فنی شد (۱۳۱۸ش) و به تدریس پرداخت و هم‌زمان در چند سازمان دولتی هم مشاور بود. در ۱۳۳۳ به سازمان برنامه دعوت شد و مدتی سمت مشاور عالی داشت تا این‌که به معاونت فنی سازمان برنامه رسید و سرانجام به قائم‌مقامی و مدیرعاملی سازمان برنامه ارتقا یافت. از ۱۳۴۷ به مدت نُه سال وزیر مشاور و نایب نخست‌وزیر در امور عمرانی بود. کتاب فرهنگ اصطلاحات جغرافیایی حاصل همکاری او با کسانی چون احمد آرام، حسین گل گلاب، غلامحسین مصاحب، و مصطفی مقربی است.