نمایش مبدأ برای الکساندره، ویسنته (۱۸۹۸ـ۱۹۸۴)


اَلِکْسانْدْرِه، ویسِنتِه (۱۸۹۸ـ۱۹۸۴)(Aleixandre, Vicente)

شاعرغنایی اسپانیایی. اشعار او، نظیر شعر سوررئالیستی ''ویرانی عشق''<ref>''La destrucción a el amor/The Destruction of Love''

</ref> (۱۹۳۵)، همدلی جمهوری‌خواهان را برانگیخت، و حکومت فرانکو مدتی انتشار آثار او را ممنوع کرد. در ۱۹۷۷ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. آثار دیگر او عبارت‌اند از''شمشیر‌هایی مثل لب‌ها''<ref>''Espadas como labios/Swords Like Lips'' 
</ref> (۱۹۳۲) و ''دنیای تنها''<ref>''Mundo a solas/World Alone'' 
</ref> (۱۹۵۰). اَلِکْسانْدْرِه، که از شاعران نسل ۱۹۲۷ اسپانیاست، کاملاً تحت تأثیر شیوۀ شعری سوررئالیست‌ها قرار دارد. او در ۱۹۴۹ به عضویت ''فرهنگستان سلطنتی اسپانیا''<ref>''Spanish Royal Academy'' </ref> درآمد. نخستین کتاب بزرگ او، با نام ''ویرانی عشق''، برندۀ جایزۀ ملی ادبیات<ref>National Prize for Literature</ref> شد. در این کتاب به مطالعۀ مضمون هم‌ذات‌پنداری انسانی با جهان مادی می‌پردازد. در ''داستان قلب''<ref>''Historia del Corazón/History of the Heart'' </ref> (۱۹۵۴) و ''در قلمرو گسترده''<ref>''En un vasto dominio/In a Vast Domain''</ref> (۱۹۶۲) بر زندگی انسانی بیشتر تأکید می‌کند، و در آن‌ها به مسئلۀ زمان، مرگ، و همبستگی می‌پردازد. اشعار سال‌های آخر عمر او دربارۀ ماوراء‌الطبیعه است و در دفترهایی مثل ''اشعار وصال''<ref>''Poemas de la Consumación/Poems of Consummation'' </ref> (۱۹۶۸) به موضوع‌های مرگ، معرفت، و تجربه رومی‌آورد. افزون بر اشعاری اصیل و عمیق، اثر منثور بزرگش، با نام ''دیدارها''<ref>''Los encuentros/The Meetings''</ref> (۱۹۵۸)، را منتشر کرد، که مشتمل بر قصه‌هایی کوتاه و صمیمانه از نویسندگان هم‌وطن اوست.

&nbsp;

----

[[Category:ادبیات غرب]] [[Category:شعر (اشخاص و آثار)]]